พระธัมมปทุจฉลากแต่ว ภาค ๑ : หน้า 182/288

ประโยค - พระธัมมปทุจฉลากแต่ว ภาค ๑ - หน้าที่ 180 นั่น ย่อมไม่มะแม่แก่เรา." ลำดับนั้น เมื่อคนนั้นจะคีดลงนั่นว่า "การอยู่ครองเรือน จักสำเร็จแก่ท่านผู้เห็นปรมนี้ได้อย่างไร?" จึงกล่าว ๒ คาถานี้ว่า:- "สุขภาพ ย่อมไมมีแก่บุคคลผู้มีจิตไม่มั่นคง มิตเบา (กลับกลอก) มักประทุษร้ายมิตร มีผิดไม่ยั่งยืนเป็นนิตย์. ท่านนั้นจงกระทำ อานุภาพเด็ด จงเป็นไว้ด้วยความเป็นปติ (ของตน) เสีย, จงกระทำอ้อมเป็นที่ ป้องกันหนาวและลมเถิด กบนี." ดัง คิดว่า "นานนี้ตัวนี้ ย่อมกระทำเราให้เป็นผู้จิตไม่มั่นคง มีผิดนบ มักประทุษร้ายมิตร มีผิดไม่ยั่งยืน บัดนี้ เราจะแสดงความที่เรามักเป็นผู้ประทุษร้ายมิตรต่อเนื่อง" จึงยิ่งโสร ลงแล้ว. นก เมื่อดังนั้น จับเอาร่างอยู่นั่นแหละ หนีออกไปโดยข้างหนึ่งแล้ว. [ทรงประมวลสกาด] พระศาสด ครับทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ทรงประมวล ชาดกว่า "ถิงในกลั้นนี้ ได้เป็นภิกษุผู้ประทุษร้ายภูมิในบัดนี้, นก ขนีมึคือสาสล." ครั้งประมวลสกาดมาแล้ว จึงตรัสว่า "อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนี้น่าจะมาฉันท์หนามได้, ก็ถามนักปฏิบัติธรรมคนอื่น ๆ ได้. ๑. ถ้าดับตยา ยากู เป็น ยา- อง ก็แปลว่า แต่ข้ามเจ้าไม่มีปัญญา ที่เป็นสิ่งประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์."