โจรผู้ลายปม - พระอวโลกิเตศวร ภาค ๑ : หน้า 190/288

ประโยค - พระอวโลกิเตศวร - ภาค ๑ - หน้าที่ 188 ๔. เรื่องโจรผู้ลายปม [๔๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถนาพา โจรผู้ทำลายปม ศรัสพระธรรมเทศนาว่า "โย พาโล มุนฎี พาอยู่" เป็นนั้น. [โจรลักษณ์ของที่ขอให้ท่านฟัง] ได้ย่าว่า โจร ๒ คนนันเป็นสาวก ไปส่งพระเชตวันกับ มหาชนผู้อยู่เพื่อชวนฟังธรรม โจรคนหนึ่งได้ฟังธรรมกวาแล้ว, โจรอีกหนึ่งมองดูของที่นควรถือเอา บรรดาโจรทั้ง ๒ นั้น โจรผู้ ฟังธรรมอยู่ บรรลุโลภัตผิดผลแล้ว. โจรนอกจากได้ทรัพย์ประมาณ ๕ มณฑกที่ยอดไว้ที่ชายผ้าของอุบาสกหนิง. ทรัพย์นั้นเป็นค่ำอาหาร ในเรือนของเขาแล้ว, ยอมหไม้รีผลในเรือนของโจรผู้โลดบัน นอกนี้. ครั้งนั้น โจรผู้หยามกับภรรยาของตน เมื่อจะหยินโจรผู้ โลดบันนั้น จึงกล่าวว่า "ท่านไม่ยอมแบ่งค่าอาหารให้สำเร็จในเรือน ของตน เพราะความที่ตนลดเกินไป." สหายโจรสนับนนออกว่า "เจ้าคนนี้ ยอมสำคัญความตนเป็นบัณฑิต ด้วยความเป็นพาลที่เดียว หนอ" เพื่อจะรำบูกลความเป็นไปนั้นแหละพระศาสดา จึงไปสู่พระ เชตวันกับอาตตะทั้งหลาย กราบบูชาแล้ว * พระมหาเณร ป. ๓ วัดสัมพันวงศ์ แปล. (ตอบมาเป็นพระทิปปัญญามุนี).