ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระธัมมปฏิจจสมุปบาท ภาค ๑- หน้าที่ 187
จักยังทรัพย์ให้เกิดขึ้น" ชื่อว่าถอมเดือร้อนเหมือนกัน; คีมเมื่อเขาเดือร้อนอยู่อย่างนี้ คนและชื่อว่าถอมไม่มีแก่คน, เมือเขาไม่อาจทำคนที่ถึงทุกข์ด้วยความดับแตกดับให้สงบได้ แม่ในปัจจุบันนก คนของเขาและชื่อว่าถอมไม่มีแก่คน, เมื่อเขานอนแล้วบนเตียงเป็นที่อาย ถูกเวทนาทั้งหลายมีความตายเป็นที่สูญ เผาอยู่ว่าถูกปวดพลิกเผาอยู่ เมื่อเครื่องต่อและเครื่องผูก (เส้นเอ็น) จะขาดไป เมร่ำรากว่าถูกปวดพลิกเผาอยู่ เมื่อร่างกระดูกแตกไป แต่มือเขาหลับตาเห็นปรโลก สีตาเห็นริติโลกอยู่ คนและเมื่อนเขาให้อาบน้ำวันละ ๒ ครั้งให้บริการวันละ ๑ ครั้ง ประดับด้วยของหอมและระเบียบคอกไม้เป็นต้น เลี้ยงแล้วตลอดชีวิต ก็ชื่อว่าถูกไม่มีแก่คน เพราะความที่คนเป็นผู้ไม่สามารถจะทำเครื่องต้นทนทุกข์โดยความเป็นสาหายได้; บุคคลมีแต่ที่ไหน? ทรัพย์ก็มีแต่ที่ไหน ? คือว่าถูกหรือทรัพย์นำทุกอย่างไปได้? หรือให้สุขอะไรเกิดขึ้นได้หรือ?" ในการจบเทวะ การคร่าสุขธรรมได้มีแก่สตว์ ๔๘,000, เทคโน ได้มีประโยชน์แก่มหาชนแล้ว ดังนี้แหละ.
เรื่องอ่านนุกเศรษฐี จบ.