พระถังมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ : หน้า 179/288

ประโยค๓ - พระถังมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 177 กิญจนั้น กล่าวว่า "ท่านทั้งหลาย จงดูกรมงคลพระเถระ, พระเถระ อาศัยเหตุสู้น้ำ จึงกล่าวว่าเราอย่างนี้" โกรธแล้ว ในวันรุ่งขึ้น ไม่เข้าไปเคารพท่านพระเถระ พระเถระได้ไปสู่ ประเทศแห่งหนึ่งกับกิญจูน แล้วพระเถระไปแล้ว กิญจูนั้น ไป สู่ตรกูลอุปัชฌาย์ของพระเถระ ถูกอุปัชฌาย์ถามว่า "พระเถระไป ไหน? ขอรับ" จึงบอว่า "ความไม่ผาสุกเกิดแก่พระเถระ, ท่าน นั่งอยู่ในวิหารนั้นเอง." อุปัชฌาย์ ก็ได้อะไรเล่า จึงจะควร? ขอรับ. กิญจู ได้ยินว่า ท่านทั้งหลายอนาถาอาหารชื่อเห็นปานนี้. อุปัชฌาย์ทั้งหลาย ได้จัดแจงตามท่านองค์ที่กิญจูนกล่าวนั้นเอง ถวายแล้ว กิญจูนั้นในระหว่างหนทางแล้ว ไปสู่วิหาร แล้ว. [พระเถระขับความเลวทรามของศิษย์ได้] ฝ่ายพระเถระ ได้ผ้ินั้นละเอียดยิบในในดี ๆ ไปแล้ว ก็ได้ให้ แก่อีกหนุ่มผู้ไปด้วยตน. กิญจูหนุ่มนั้น ย้อมผ้ามันแล้ว ได้กรำ ให้เป็นผ้าสำหรับนุ่งห่มแก่ตน. ในวันรุ่งขึ้น พระเถระไปสู่ตรกูล อุปัชฌาย์นั้น, เมื่อพวกอุปัชฌาย์กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ พวก ข้าพเจ้าทราบว่า 'ได้ยินว่า ความไม่ผาสุกเกิดแก่ท่าน' จึงจัดแจง อาหารส่งไป โดยท่านองค์ที่กิญจูนั้นกล่าวนั้นเอง. ความผาสุกเกิด แก่ท่านเพราะฉันแล้วหรือ ?" ถึงมีเสีย. ก็พระเถระ ไปสู่วิหารแล้ว กล่าววะกะกิญจูนั้นผู้ไหว้แล้ว นั่งอยู่ในเวลาเช่นอย่างนี้ว่า "คุณ