พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้า 192 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 3 หน้า 194
หน้าที่ 194 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความอธิบายความหมายของพระคาถาในเรื่องอานพานและความสำคัญของการเรียนรู้และปฏิบัติธรรม โดยเปรียบเทียบกับการไม่รู้รสชาติของสิ่งต่างๆ แม้ใช้ชีวิตอยู่กับบัณฑิต หากไม่มีความเข้าใจในหลักธรรมก็ถือว่าไม่ได้เรียนรู้สิ่งที่ถูกต้อง นำเสนอแนวทางในการเข้าใจหลักปรัชญาเพื่อการพัฒนาใจและจิตใจให้เข้าถึงความจริงที่สมบูรณ์แบบ ในการฝึกปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-ความสำคัญของการรู้ปรัชญา
-เปรียบเทียบความรู้และปัญญา
-การเข้าใจพระพุทธศาสนา
-หลักธรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 192 [[แก้วรรร]] พึงทราบเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า :- "ชื่อว่าอานพานนี้ เข้าไปหาย เข้าไปนั่งใกล้คล้อย ซึ่งบันเทิง แม้จนตลอดชีวิต ยอมไม่รุ้ปรัชญธรรมอย่างนี้ว่า 'นี้เป็นพุทธพจน์ พระพุทธองค์มีประมาณเท่านนี้' หรือซึ่งปฏิปัตธรรมและปฏิวาธรรม อย่างนี้ว่า 'ธรรมนี้เป็นเครื่องอยู่, ธรรมนี้เป็นนามธรรม, นี้เป็นโคจร กรรมนี้เป็นไปกับด้วยโกษ, กรรมนี้หาโงมไม่ได้, กรรมนี้ควรเสพ, กรรมนี้ไม่ควรเสพ; สิ่งนี้พึงแทงตลอด, สิ่งนี้ควรจะทำให้แจ้ง." ถามว่า "เหมือนอะไร ?" แก้วว่า "เหมือนทัพพีไมรุ้ปรัชญะแกล้งนั่น." อธิบายว่า เหมือนอย่างว่าพี่ มันคนแก่งต่างชนิด มีประการ ต่างๆ อยู่มาก่อน ไป อย่างไม่รุ้ปรัชญา เช่นรส, คือรสอร, นี้รสสม, นี้รสขึ้น, นี้รสผิด, นี้รสเปรียบ, นี้รสไม่เปรียบ, นี้รสฝาด ฉันใด; คนพาลเข้าไปนั่งใกล้บัณฑิตตลอดชีวิต ยอมไม่รุ้ปรัชญามีประการดังกล่าว แล้ว ฉันนั้นเหมือนกัน. ในกาลบเทน่า จิตของพวกภิกษุอันคะ ฯลฯ กล่าวพ้นแล้วจาก อาสะทั้งหลาย ดังนี้แล. เรื่องพระอุทายธาร จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More