พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔ : หน้า 196/288

ประโยค - พระฉัณบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๙๔ ดังนี้แล้ว เมือ่ทรงแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- "ถ้าภญฺชุน เข้าไปนั่งใกล้บัลลังก์แม้ครูเดียว, เขาย่อมรู้แจ้งธรรมได้บพลัน, เหมือนฉันรู้สส แสดงนั่น."" [แสดงอรรถ] พึงทราบเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า :- "ถ้าภญฺชุน คือว่า บุรุษผู้บำบิต เข้ไปนั่งใกล้บัลลังก์อีกคน แม้ครูเดียว, เขาเรียนอยู่ สอบสวนอยู่ ในสถานบัลลังก์นี้ ซึ่งว่า ย่อมรู้แจ้งปรินิธรรมหโดยพลันทีเดียว, แต่หนี้ เขาให้บันทึกบอก คำมุ่งฐานแล้ว เพียรพยายามอยู่ในอุปฏิทิน, เป็นบุตรติย่อมรู้แจ้ง แม้โลภุทธรรมพลันทิเบ็ด, เหมือนบุรุษผู้มีวิชาหาประสาทอันโรคไม่ กำจัดแล้ว พอวางอาทลงที่ปลายตินเพื่อจะรู้สัยอรสุรัส อันต่างด้วย รสเต่มเป็นต้นฉะนั้นนั่น." ในกาลจบเทสนา ภิกษุเป็นอันมาก บรรดาพระอรหัตแล้ว ดังนี้ และ. เรื่องภิกษาชาวเมืองป่าเจา งบ.