ส.ค.ส. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 113 / 3693

เนื้อหาบทที่ 1 กัมมัฏฐานและวิธีปฏิบัติในพระไตรปิฎก 1.1 กัมมัฏฐานคืออะไร 1.1.1 ความหมายของกัมมัฏฐาน 1.1.2 ความหมายของกัมมัฏฐานในอรรถกถา 1.2 กัมมัฏฐาน และคำที่เกี่ยวข้อง 1.2.1 สมาธิ 1.2.2 ภาวนา 1.3 ประเ

บทนี้เกี่ยวกับกัมมัฏฐาน อธิบายความหมายตามพระไตรปิฎกและอรรถกถา รวมถึงคำที่เกี่ยวข้อง เช่น สมาธิและภาวนา ช่องทางและวิธีปฏิบัติเพื่อการทำให้จิตสงบจากกิเลส โดยมีหลักการต่างๆ ที่จะช่วยหลีกหนีจากทุกข์สู่พระ

มีการวางจุดมุ่งหมายไว้อย่างชัดเจนก็จะประสบผลสำเร็จได้ง่าย เหมือนกับการล่องเรือที่มีเข็มทิศและ แผนที่จะทำให้รู้สถานที่ที่กำลังจะไป ถึงแม้จะเป็นการเดินทางไกลก็จะถึงจุดหมายได้ เมื่อกล่าวถึงจุดมุ่งหมาย ขอ

บทความนี้สำรวจหลักการพื้นฐานและจุดมุ่งหมายของกัมมัฏฐาน โดยชี้ให้เห็นถึงการทำให้จิตสงบจากกิเลส เช่นเดียวกับการวางเป้าหมายที่ชัดเจนในการเดินทาง อีกทั้งยังกล่าวถึงการหลุดพ้นจากทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตตามค

1.5.1 การเจริญสมาธิวิธีธรรมชาติ เป็นหลักปฏิบัติที่แสดงให้เห็นถึงหลักการของจิตที่เกิดการเปลี่ยนแปลงไปตามลำดับจนกระทั่งเกิด สมาธิขึ้น โดยแสดงให้เห็นถึงสภาวะจิตที่เริ่มเกิดจากมีปราโมทย์ หรือเกิดความปลาบป

การเจริญสมาธิแบบธรรมชาติเป็นการเปลี่ยนแปลงจิตที่เกิดขึ้นอย่างเป็นลำดับ โดยเริ่มจากความปราโมทย์ที่เกิดจากการทำความดี ทำให้ร่างกายผ่อนคลาย สงบ และนำไปสู่อารมณ์ที่ดีขึ้นจนเกิดสมาธิขึ้นได้ง่ายๆ โดยไม่ต้อง

อิทธิบาทเป็นสิ่งที่ต้องใช้พร้อมๆ กันเพื่อทำให้สมาธิเกิดขึ้น แต่สมาธิทั้ง 4 ประเภท ที่แบ่งตาม อิทธิบาทนี้ ก็เพื่อจำแนกให้เห็นความเด่นของธรรมแต่ละข้อ 1.5.3. การเจริญสมาธิโดยใช้สติเป็นตัวนำ ในที่นี้มีพระ

เนื้อหาเกี่ยวกับอิทธิบาทที่จำเป็นสำหรับการเจริญสมาธิ มีการอธิบายถึงการใช้สติเป็นตัวนำในการปฏิบัติ โดยยกตัวอย่างหลักปฏิบัติจากสติปัฏฐานสูตร ซึ่งเน้นการกำหนดลมหายใจเข้า-ออก และการสังเกตสภาวะของกายในแต่ล

4. โพชฌงค์ คือ รู้ชัดในขณะนั้นๆ ว่า โพชฌงค์แต่ละอย่าง คือ สติ ธัมมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสสัทธิ สมาธิ และอุเบกขา โพชฌงค์แต่ละอย่างมีอยู่ในจิตใจตนหรือไม่ ที่ยังไม่เกิด เกิดขึ้นได้อย่างไร ที่เกิดแล้ว เจริญ

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับโพชฌงค์ 7 อย่าง ซึ่งประกอบด้วย สติ ธัมมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสสัทธิ สมาธิ และอุเบกขา หัวข้อแต่ละหัวข้อได้ชี้ให้เห็นความสำคัญและการประยุกต์ใช้อย่างเป็นระบบเพื่อให้รู้ชัดในจ

กิจกรรม หลังจากนักศึกษาได้ศึกษาบทที่ 3 สมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี จบโดยสมบูรณ์แล้ว โปรดทำแบบประเมินตนเองหลังเรียนและกิจกรรมบทที่ 3 แล้วจึงศึกษาบทที่ 4 ต่อไป บทที่ 3 สมถะและวิปัสสนาตา

แนวคิด 1. จริต คือ พื้นฐานนิสัยที่อยู่ในจิตใจมนุษย์ มีทั้งหมด 6 ประเภท คือ ราคจริต โทสจริต โมหจริต วิตกจริต สัทธาจริต พุทธิจริต 2. การที่คนมีจริตต่างกัน เพราะเหตุแห่งสภาพของจิตในขณะที่ทำกุศลในชาติปางก

บทที่ 5 ของเนื้อหาเกี่ยวกับจริตและการปฏิบัติกัมมัฏฐาน เสนอแนวคิดเกี่ยวกับจริตซึ่งแบ่งเป็น 6 ประเภท ได้แก่ ราคจริต โทสจริต โมหจริต วิตกจริต สัทธาจริต และพุทธิจริต โดยอธิบายถึงสาเหตุการเกิดจริตต่างๆ และ

5.5.2 โทสจริต คนใจร้อน มักโกรธ หรือในขณะนั้นมีอารมณ์โกรธขัดเคืองเกิดขึ้น อันเป็นอุปสรรคต่อการ เจริญภาวนา ท่านให้ใช้กัมมัฏฐาน 8 อย่าง คือ พรหมวิหาร 4 และวรรณกสิณ 4 เพื่อระงับดับโทสะ จะเลือกอย่างใดอย่าง

เนื้อหาเกี่ยวกับการจัดการกับโทสจริต โดยใช้วิธีการของกัมมัฏฐาน 8 ประเภท ที่รวมถึงพรหมวิหาร 4 และวรรณกสิน 4 ซึ่งจะช่วยลดอารมณ์โทสะ เพื่อให้จิตใจสงบ รวมถึงหลักการของอานาปานสติในการควบคุมอารมณ์และการระลึก

สมาธิ 6 : สมถกัมมัฏฐาน 40 วิธี (1) ลิขสิทธิ์ มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย คณะผู้จัดทำ กองวิชาการ มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย ISBN 978-974-8433-90-5 หากนักศึกษามีข้อเสนอแนะหรือคำแนะนำ กรุณาส่งมา

สมาธิ 6 : สมถกัมมัฏฐาน 40 วิธี (1) นำเสนอกรอบความรู้เกี่ยวกับสมาธิ โดยมุ่งเน้นไปที่ 40 วิธีในการฝึกสมาธิผ่านสมถกัมมัฏฐานที่เหมาะสำหรับนักศึกษาและผู้ที่สนใจในการพัฒนาจิตใจ ผู้จัดทำโดยมหาวิทยาลัยธรรมกาย

พระองค์แล้ว เรายังพบอีกว่า การฝึกสมาธิด้วยการใช้กสิณยังเป็นวิธีการปฏิบัติสมาธิที่มี ปรากฏนอกพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะที่ใช้ในหมู่ฤาษีชีไพร ตลอดจนนักบวชกลุ่มต่าง ๆ มี หลักฐานในพระไตรปิฎกที่อ้างอิงถึงในอังค

การฝึกสมาธิด้วยการใช้กสิณยังมีปรากฏในคัมภีร์พุทธศาสนา โดยเฉพาะการพูดคุยระหว่างอุบาสิกากับพระกัจจานะเถระซึ่งชี้ให้เห็นว่าการบรรลุฌานนั้นต้องการความเข้าใจที่ถูกต้อง และการปลดเปลื้องความสุขที่ไม่สมบูรณ์

“แต่ยังมีอีกพวกหนึ่ง กล่าวยืนยันวิญญาณกสิณของอัตตามีสัญญาชนิดใดชนิดหนึ่ง เหล่านี้ ที่เป็นไปล่วงชนิดทั้ง 7 ว่า หาประมาณมิได้” ข้อความเช่นนี้ทำให้ทราบว่า การปฏิบัติกสิณเป็นที่ยอมรับกันว่าเป็นหลักปฏิบัติ

การปฏิบัติกสิณได้รับการยอมรับว่าเป็นพื้นฐานสำคัญของนักบวชในสมัยก่อนพระพุทธศาสนา และมีคุณสมบัติช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าถึงอิทธิฤทธิ์และอภิญญาได้ แต่การปฏิบัติกสุณนี้แตกต่างจากการปฏิบัติในพระพุทธศาสน

1. เป็นแนวทางที่ใช้สำหรับทำจิตให้มีความยินดีในเมื่อจิตตกเป็นเหยื่อของความทุกข์ และเพื่อที่จะก่อให้เกิดวิปัสสนาเมื่อปฏิบัติก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป 2. เป็นเครื่องป้องกันอันตรายต่าง ๆ ซึ่งอาจเกิดขึ้นเมื่อนักป

อนุสติ 6 ประการเป็นแนวทางที่ช่วยให้จิตใจมีความยินดีและสามารถป้องกันอันตราย นอกจากนี้ยังช่วยส่งเสริมศรัทธาและทำให้จิตใจสงบ ยิ่งไปกว่านั้น พระอริยสาวกที่เจริญอนุสตินี้จะสามารถรู้จักอรรถธรรมได้อย่างชัดเจ

คำว่าความอยากนี้ เป็นชื่อของเบญจกามคุณ สัตว์บางพวกในโลกนี้ ทำพุทธานุสติแม้นี้ให้เป็น อารมณ์ ย่อมบริสุทธิ์ได้ด้วยประการฉะนี้” จากพุทธพจน์ดังกล่าวทำให้เห็นว่า อนุสติทั้ง 6 ประการนี้เป็นข้อปฏิบัติของพระอ

อนุสติคือการตามระลึกถึงธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งสติในพระพุทธศาสนา โดยมีเป้าหมายในการพัฒนาจิตให้บริสุทธิ์และสามารถเข้าถึงพระนิพพานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผ่านการฝึกฝน 6 อนุสติที่ช่วยเพิ่มพูนความเข้าใจและควา

ในหลักปฏิบัติสาราณียธรรมข้อ 4 เกี่ยวข้องกับการทำให้การเจริญจาคานุสติกัมมัฏฐาน ของบรรพชิตเป็นไปด้วยดี ในการปฏิบัติสาราณียธรรมข้อนี้พระภิกษุผู้ปฏิบัติจะต้องนำอาหาร ที่ไปรับบิณฑบาตได้มา ไปถวายพระภิกษุผู้

บทความนี้กล่าวถึงหลักการปฏิบัติสาราณียธรรมข้อ 4 ที่เกี่ยวข้องกับการเจริญจาคานุสติกัมมัฏฐาน โดยเน้นถึงการถวายอาหารแก่พระภิกษุที่มีพรรษามากกว่าก่อน รวมถึงกรณีพิเศษที่จะถวายก่อนใน 5 ประเภท นอกจากนี้ยังมี

1.2 ศีล มีความประพฤติดีทางกายวาจา 1.3 สุตะ ได้ยินได้ฟังได้ศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 1.4 จาคะ มีการบริจาค เสียสละ ให้ทาน 1.5 ปัญญา มีการเพิ่มพูนความรู้ด้วยการคิด ฟัง ภาวนา 2. ทำให้ได้รับสิ่งที่เ

บทเรียนนี้กล่าวถึงอนุสติ 6 ประการ ซึ่งประกอบด้วย ศีล, สุตะ, จาคะ, และปัญญา ที่ช่วยทำให้ผู้ปฏิบัติได้รับความสุข และการเคารพตัวเอง รวมถึงการเป็นที่นับถือจากเทวดาในสวรรค์ ความสำคัญของการมีหลักการเหล่านี้

4.4.5 ประโยชน์ของการพิจารณาโกฏฐาสะ โดยความเป็นสี สัณฐาน ทิศ โอกาส ปริจเฉท ตามธรรมดาคนทั้งหลาย เมื่อได้เห็นกันและกันแล้ว ย่อมสำคัญผิดยึดถือว่าเป็น คนนั้น คนนี้ เป็นชาย เป็นหญิง งาม ไม่งาม อยู่อย่างนี้เ

การพิจารณาโกฏฐาสะตามความเป็นสีและสัณฐานช่วยลดความทุกข์ของจิตใจโดยการทำให้เห็นความจริงแท้ของร่างกาย ทำให้ผู้ปฏิบัติหลุดพ้นจากการยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ทั้งหลาย และสามารถเข้าถึงอรหัตมรรค อรหัตผลได้ นอกจาก

สมาธิและวิริยะจะได้มีกำลังเสมอกัน อันจะทำให้ได้ ฌาน มรรค และผล การปฏิบัติตามหลัก อธิจิตตสูตร นั้น ผู้ปฏิบัติต้องพิจารณาในนิมิตทั้ง 3 คือ สมาธินิมิต จิตใจเข้าสู่ความสงบ ปัคคหนิมิต จิตใจเกิดความพยายาม อ

บทความนี้พูดถึงการปฏิบัติตามหลักอธิจิตตสูตร โดยเน้นการพิจารณานิมิตทั้งสาม ได้แก่ สมาธินิมิต, ปัคคหนิมิต, และอุเบกขานิมิต เพื่อให้เกิดสมาธิที่มีพลังและเบาใจในการปฏิบัติ หากมีนิมิตใดมากหรือน้อยเกินไปอาจ

คํานํา รายละเอียดรายวิชา วิธีการศึกษา สารบัญ (3) (6) (7) บทที่ 1 อสุภะ 10 1.1 ความเป็นมา 1.2 ความหมายของอสุภะ 1.3 วิธีการเจริญอสุภกัมมัฏฐาน 1.4 วิธีการเจริญอสุภะ 10 เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย 1.5 ข้อปฏ

เอกสารนี้นำเสนอความรู้เกี่ยวกับการเจริญอสุภะ 10 และพรหมวิหาร 4 ที่มีความสำคัญในแนวทางการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย โดยอธิบายความเป็นมา ความหมาย และวิธีการเจริญต่างๆ พร้อมอานิสงส์ที่เกิดจากการเจ

พระภิกษุหนุ่มหลงรักจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ จนมองเห็นความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถ่ายถอนความลุ่มหลงรักใคร่ได้ในที่สุด 1.3.2 วิธีการพิจารณาอสุภะ ด้วยอาการ 11 ในการพิจารณาอสุภะโดยนัยของสมถะ ในคัมภีร์วิสุ

พระภิกษุหนุ่มตกอยู่ในความรักจนไม่สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ เมื่อพิจารณาอสุภะตามหลักการจากคัมภีร์วิสุทธิมรรคด้วยอาการ 11 ซึ่งแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน ได้แก่ อาการ 6 และ 5 เพื่อสร้างนิมิตในการพิจารณาความไม่เที

2. คนที่ควรเจริญมุทิตาเป็นอันดับแรก เมื่อจะทำการแผ่มุทิตา บุคคลที่เป็นที่ตั้งให้มุทิตาเกิดขึ้นได้ในอันดับแรก คือ ผู้เป็นเพื่อน ที่รักมากหรือที่ในอรรถกถาเรียกว่าสหายนักเลง ซึ่งเป็นผู้ที่มีอัธยาศัยสนุกส

บทความนี้กล่าวถึงการเจริญมุทิตาซึ่งมีการทำให้มุทิตาเกิดขึ้นในใจ โดยเริ่มจากสหายที่รักและขยายไปยังบุคคลอื่น ๆ เช่น การนึกถึงความสุขของเพื่อนหรือการแบ่งปันความสุขที่ได้รับ เครื่องมือในการเจริญมุทิตาคือบ