การทำบุญและโอกาสในชีวิต : หน้า 68/100

ให้มองอะไรไกลเกินไป หรือไปหวังชาติหน้า หรือ ชาติไหนที่จะได้มีโอกาสมาสร้างสถานที่รวมสงฆ์ ทุกนิกายทีละหลายแสนรูปอย่างนี้ เพราะโอกาส แบบนี้แทบจะไม่เคยเกิดขึ้น แล้วอีกอย่างชาติหน้า ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะมาเกิดเป็นอะไร ไปอยู่ภพภูมิไหน แต่หากเราทำชาตินี้ บุญก็จะได้ทันทีเลยในชาตินี้ ทุกวันนี้ชีวิตก็ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะจากชีวิตเล็กๆ ที่ไม่มีต้นทุนอะไรเลย เราเริ่มต้นทำบุญกันแค่ บาท เดี๋ยวนี้เราไม่ต้องขายของมือสองแล้ว ผ้าค้าง สต็อกที่ไปรับมาจากประตูน้ำ ก็ไม่ต้องขาย เพราะ ๑๐ เรารับของเขามาขายจนเจ้าของเขาบอกว่าของหมด เราจึงได้แหล่งใหม่ไปเอาของมือหนึ่งจากเมืองจีน ซึ่ง ของที่ขายอยู่ตอนนี้คุณภาพดีกว่าเดิม สวยกว่าเดิม มากๆ แต่เราเอามาขายถูกๆ สิ่งที่หวังอีกอย่างตอนนี้ คือ อยากมีร้านเป็นของตัวเอง เพราะความมั่นคง ไม่เคยเกิดขึ้นกับเราเลย อีกอย่าง...คงไม่มีใครอยาก โดนไล่ตลอดชีวิต และต้องขายของอย่างระแวง ตลอดชีวิตหรอก แต่ทุกวันนี้ก็โชคดีขึ้น ที่เรามา อาศัยแผงลอยหน้าร้านที่เจ้าของและเด็กในร้านเขา ใจดีมากๆ เขาบอกว่าให้เราขายได้ในช่วงที่เขาไม่ได้ เปิดร้าน แต่พอสัก ๔ โมงกว่า เขามาเราก็ต้อง รีบเก็บ ทั้งๆ ที่กำลังขายดี แต่เพราะเขามีบุญคุณ กับเราตรงนี้ เราก็ต้องเกรงใจเขา ที่ทำบุญมากขนาดนี้ ไม่คิดว่าวัดล้างสมอง หรือขายบุญบ้างหรือ ? “หากล้าง ตอนนี้ก็คงล้างสิ่งไม่ดีออกจาก ชีวิตเราไปจนหมดแล้ว ล้างจนไม่เหลือข้อสงสัย อะไรเลย เพราะชีวิตของเราพลิก ก็เพราะวัดนี้ ลองคิดดูเถอะ เด็กบ้านนอกจนๆ จบแค่ ป.5 เข้า กรุงฯ มาอยู่ในย่านเศรษฐกิจที่มีแต่การแก่งแย่ง แข่งขันกันสูงขนาดนี้ ต้องตกต่ำถึงขนาดบางมื้อ ไม่มีจะกิน แต่หลังจากเรารู้จักวัด ภายใน ปี เท่านั้น เรากลับมีได้ถึงขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ภาวะ เศรษฐกิจกำลังแย่แท้ๆ...” 60