ความสำคัญของการอ่านในวัยเด็ก : หน้า 82/100

KO จะอ่านหนังสือออก จะได้ไปอ่านให้หนำใจเลย พอ ขึ้น ป.๑ เริ่มจะอ่านหนังสือออก ก็รีบไปหาหนังสือ มาอ่าน ใหม่ ๆ ตามประสาเด็ก ก็มักจะเป็นเรื่องเล่า นิทานก่อนนอน ต่อมาเป็นนิยายกำลังภายใน นิยาย ไทย นิยายจีนก็อ่าน อ่านมากเข้าก็ค่อยๆ พัฒนา ต่อไปจนถึงเรื่องในเชิงพงศาวดาร สามก๊ก เปาบุ้นจิ้น ซ้องกึ่ง รามเกียรติ์ ตามด้วยขุนช้างขุนแผน ก็ค่อยๆ อ่านพัฒนาไป พออ่านมากเข้าๆ จะมีความคุ้นเคย และเกิดความเคยชินในการอ่าน ก็จะไม่จำกัดตัวเอง อยู่ในนิยายทั่ว ๆ ไป เริ่มอ่านหนังสือที่เป็นวิชาการ และมีสาระมากขึ้น ตอนย้ายบ้านจากทางใต้ไปอยู่สกลนคร ตอน นั้นเพิ่งเรียนจบ ป.๔ และกำลังจะขึ้น ป.๕ ยังจำได้ พอไปโรงเรียนวันแรกเมื่อรู้จักเพื่อนที่เป็นคนท้องถิ่น ประโยคแรกที่ถามเพื่อนคือ ห้องสมุดประชาชนของ จังหวัดสกลนครอยู่ที่ไหน เพราะห้องสมุดโรงเรียน ไปดูมาแล้วหนังสือมีนิดเดียว จึงคิดว่าห้องสมุด ประชาชนน่าจะมีหนังสือมากกว่า ถามเพื่อนนักเรียน ป.๕ ไม่มีใครรู้เลยว่าห้องสมุดประชาชนอยู่ที่ไหน จึงต้องขี่จักรยานตระเวนหารอบเมือง หาอยู่เป็น สัปดาห์จนสุดท้ายก็พบอยู่ในอาคารเหล่ากาชาด ของจังหวัด เห็นแล้วก็ดีใจรีบเข้าไป เรียกว่าเสาร์ อาทิตย์นี่ก็ไปขลุกอยู่ในห้องสมุดเลย แปดโมงครึ่ง ไปรอแล้ว พอบรรณารักษ์มาเปิดห้องสมุดก็เข้าไปอ่าน พักเที่ยงห้องสมุดปิด บรรณารักษ์ไปทานข้าว ก็ยืม หนังสือมานอนอ่านใต้ต้นไม้ที่หน้าห้องสมุด ห่อ ข้าวไปทานด้วย บ่ายโมงห้องสมุดเปิดก็เข้าไปอ่านต่อ พอสี่โมงห้องสมุดปิดก็ยืมกลับมาอ่านที่บ้าน อ่านจน บางครั้งเมื่อยตา รู้สึกตามันร้อน เลยเอาผ้าเช็ดหน้า ห่อน้ำแข็งแล้วมาอังตา จึงถูกคุณพ่อดุเอา บอกว่า ห้ามทำอย่างนี้นะ อ่านหนังสือไม่ห้ามหรอก แต่ถ้า เกิดตามันเมื่อยต้องพัก เอาน้ำแข็งมายังไม่ได้เดี๋ยว ตาจะเสีย ท่านบอกอย่างนั้นก็ต้องยอมฟังท่าน แต่พอท่านเผลอก็แอบไปอ่านอีกแล้ว เพราะมีเรื่อง ที่อยากจะรู้เยอะไปหมด ไปห้องสมุดบ่อยจนบรรณารักษ์นี้คุ้นกัน วันไหนถ้าแปดโมงครึ่งบรรณารักษ์ยังไม่มาเปิดห้อง สมุด อาตมภาพก็จะปั่นจักรยานไปตามถึงบ้านเลย บอกคุณลุงถึงเวลาแล้ว บรรณารักษ์ก็จะหัวเราะ แล้วก็มาเปิดห้องสมุดด้วยกัน ถ้าห้องสมุดได้ หนังสืออะไรมาใหม่ คุณลุงบรรณารักษ์จะเก็บ หนังสือไว้ให้อาตมภาพอ่านก่อนเป็นคนแรกเลย ก็ได้อาศัยห้องสมุดเล็ก ๆ ประจำจังหวัดนี้แหละ เป็นแหล่งข้อมูลอันสำคัญในชีวิตวัยเด็ก อ่านไป เรื่อยเท่าที่มี และสิ่งที่อ่านเหล่านั้นจะค่อย ๆ ซึบซับ เข้ามาเป็นข้อมูลของเรา เราก็สามารถเรียนรู้โลก ได้จากตัวอักษรเหล่านี้นี่เอง และพอเราโตขึ้นแหล่ง ข้อมูลก็จะเปิดกว้างมากขึ้น นิสัยรักการอ่านเมื่อเพาะขึ้นแล้วก็จะเป็น ประโยชน์ต่อเรามาก ทำให้ข้อมูลของเรามีมากกว่า คนอื่น และก็จะได้สั่งสมประสบการณ์สั่งสมทัศนะ ในการวิเคราะห์ ตรึกตรอง ขบคิดอยู่เรื่อยๆ ตั้งแต่ เด็ก ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการทำงานเมื่อเติบโตขึ้น เพราะฉะนั้นขอให้พวกเราทุกคนช่วยกันปลูกฝัง นิสัยรักการอ่านทั้งแก่ตัวเราเองและแก่ลูกหลาน ของเราด้วย 2