ความเชื่อและวิธีชีวิตในครอบครัวไทย : หน้า 7/82

คุณตาท่านมีความเชื่อว่า มเชื่อว่า “การฆ่าสัตว์นั้นไม่บาป” ที่บ้านจึง เลี้ยงแพะไว้เป็นดอก เมื่อถึงวันสำคัญของศาสนาที่ท่านนับถือ จะต้อง มีการทําพิธีฆ่าสัตว์เป้นๆ บูชา (คล้ายๆ การบูชายัญ) คุณตาจะสั่งให้ ลูกไปจับแพะมาทำการปาดคอ แล้วตัดหัว โดยห้ามไม่ให้เลือดหยด ถูกพื้นดินเลย แล้วนำหัวแพะ เลือดที่รองสดๆ และน้ำนมไปตั้งบูชา ท่านทำอย่างนี้มาตลอด จนกระทั่งคุณตาเสียชีวิตด้วยโรคชรา ตัวข้าพเจ้าเองนั้น เมื่อเกิดมาพ่อกับแม่ก็แยกทางกัน คุณยายจึงเลี้ยงมาตั้งแต่ยังแบเบาะ บ้านข้าพเจ้าอยู่ตรงข้ามวัด คุณยายมีวิถีชีวิตแบบ ชาวพุทธ ทุกวันพระคุณยายจะพาข้าพเจ้าไปค้างที่วัด ทำให้มีโอกาส ทำบุญ โดยช่วยคุณยายเตรียมอาหารถวายพระ เทกระโถนของพระ วิ่งเล่นนอนค้างอยู่ในวัด จนเหมือนเป็นเด็กวัดมาตั้งแต่เด็ก ข้าพเจ้า จึงมีความเข้าใจและมีพระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่งมาตั้งแต่เด็ก คุณยาย ของข้าพเจ้าเป็นคนใจบุญ ชอบไปวัด ได้เป็นอุปัฏฐายิกาของวัด ท่านเจ้าอาวาสถึงกับเรียกคุณยายว่า “โยมแม่บุญธรรม” ทุกวันพระ คุณยายจะไปรักษาอุโบสถศีลที่วัด คุณแม่ของข้าพเจ้า มีอาชีพเป็นแม่ค้าขายปลารายใหญ่ใน กว๊านพะเยา คุณแม่เป็นคนสวย สวยแบบแขกขาว คุณแม่แต่งงาน กับสามีคนแรกมีลูกด้วยกัน 2 คน ไม่นานก็ต้องเลิกกันไป โดย คุณแม่เป็นผู้ดูแลลูกทั้งสอง จากนั้นคุณแม่ก็ได้มาพบกับคุณพ่อ มีลูก บ 5