ชีวิตในฐานะผู้ประสบทุกข์และสุข : หน้า 11/82

ชีวิตช่วงที่อยู่กับคุณป้าจึงมีทั้งทุกข์ทั้งสุข มีสุขก็ตรงที่ ได้เงินดี มีเงินใช้ อายุ 10 กว่าปี หาเงินได้หลายหมื่น จากธุรกิจค้า เนื้อวัวของคุณป้า แต่มีความทุกข์ใจ น้อยใจ เพราะอยู่กับคุณป้า ท่าน ก็ไม่ได้เลี้ยงดูเราแบบลูกของท่าน การกินอาหาร ที่อยู่หลับนอน ก็ถูก แบ่งแยกจากลูกของท่าน เพราะเราอยู่ในฐานะของผู้ที่มาอาศัย ด้วย ความเป็นเด็กจึงรู้สึกน้อยใจ และเสียใจอยู่บ่อยๆ แต่ด้วยสิ่งที่ คุณยายสอนมาแต่เล็กให้เข้าวัด ทำบุญ แม้จะเสียใจ ไม่สบายใจ แค่ไหนแต่ก็ไม่เคยไปทำในสิ่งที่เหลวไหล แต่จะหันหน้าเข้าวัดแทน ไปอยู่วัดแล้วก็คิดถึงคุณยาย เวลามีปัญหาหนักมากก็จะหนีคุณป้าไป นอนวัดเป็นอาทิตย์ เอาธรรมะเป็นที่พึ่ง พอหายก็กลับ ส่วนตัวก็เป็น คนใจบุญ ใครมาบอกบุญอะไรทำหมด เลยทำให้ชีวิตในช่วงนั้น บุญก็ทำ กรรมก็สร้าง ที่ว่าสร้างกรรมเพราะเงินที่ได้ ได้มาด้วยความโหดเหี้ยม เพราะทันทีที่ได้รับออเดอร์ ว่ามีจำนวนวัวเท่าไรที่จะฆ่า เพชฌฆาต ก็จะจับวัวมายังลานฆ่า ดึงขาทั้ง 4 ข้างขึงแยกออกจากกัน อีกคนหนึ่ง จะเอามือมาบิดที่คอวัว เอามีดคมกริบเชือดที่คออย่างชำนาญ แล้วมัน ก็ล้มลงและแน่นิ่งไปในที่สุด (วัวตัวอื่นๆ ที่รอคิวฆ่า ราวกับว่ามันรู้ ชะตาชีวิตของมัน พวกมันส่งเสียงร้องโหยหวน เหมือนเป็นการ ร้องขอชีวิตเป็นครั้งสุดท้าย ข้าพเจ้าเห็นน้ำตาของทั้งวัวและควาย ไหลอาบทั้งสองข้าง ทั้งสองขาง นาสงสารมาก) 9