ข้อความต้นฉบับในหน้า
ด้วยกันอีก 3 คน ข้าพเจ้าเป็นคนสุดท้อง เมื่อคุณแม่คลอดลูก คุณพ่อ
กับคุณแม่ก็เลิกกันในขณะที่ลูกยังนอนแบเบาะ
คุณพ่อเป็นคนเจ้าชูมาก เมื่อเลิกกับคุณแม่แล้ว ก็ไป
แต่งงานใหม่ และไม่เคยเลี้ยงดูคุณแม่และลูกๆ อีกเลย ภายหลัง
เมื่อข้าพเจ้าโตขึ้นจึงได้ทราบว่าคุณพ่อเสียชีวิตแล้ว
หลังจากที่คุณพ่อเลิกกับคุณแม่ คุณแม่เริ่มดื่มเหล้า
ดื่มทุกวัน จนติดเหล้า เมาที่ไหนก็นอนที่นั่น บ่อยครั้งเมื่อคุณแม่เมา
ลูกก็จะได้ยินว่าคุณแม่ไปมีเรื่องชู้สาวกับผู้ชายอยู่บ่อยๆ แต่เวลาที่
คุณแม่ไม่เมา ท่านเป็นคนดีมาก ค้าขายเก่ง มีน้ำใจ
คุณแม่เป็นแม่ค้าขายปลารายใหญ่ของจังหวัด และเป็น
คนฆ่าปลาด้วยตัวเอง โดยท่านจะหักหัวปลาช่อนด้วยมือเปล่า และ
เอาไม้ทุบหัวปลาดุกจนตายมาแล้วนับไม่ถ้วน ตัวข้าพเจ้าแม้จะรู้ว่า
บาปแต่ก็ไม่มีทางเลือก จึงต้องช่วยท่านฆ่าปลาด้วย คือวันโกนวันพระ
เข้าวัดกับคุณยายวันอื่นๆ ช่วยคุณแม่ฆ่าปลา เพราะคุณยายให้มาช่วย
คุณแม่ และรอเพื่อเอาเงินที่ขายปลาได้มาให้คุณยายไว้เลี้ยงหลาน
เพราะกลัวว่าคุณแม่จะเอาไปดื่มเหล้าหมด ด้วยความที่คุณแม่ต้อง
ดื่มเหล้าทุกวัน (หลังจากที่แยกทางกับคุณพ่อ) ข้าพเจ้าจึงต้อง
เป็นคนไปซื้อเหล้าให้ท่านทุกวันด้วยความไม่สบายใจ แต่ก็ไม่สามารถ
ขัดได้ แม้ท่านจะดื่มเหล้าทุกวันแต่ท่านเป็นคนที่ขยันมาก ตื่นแต่
เช้าไปตลาดตั้งแต่ตอนตี 4
กรณีศึกษา
กฎแห่งกรรม 6