ข้อความต้นฉบับในหน้า
เครื่องปั่นอยู่ พี่เขยเข้ามาช่วยได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ได้ยินเสียง
พี่เขยร้องเสียงดัง ภาพที่เห็นก็คือ เครื่องปั่นกำลังบดนิ้วทั้ง 5 นิ้วของ
พี่เขย พอดึงมือออกมา เหลือแต่เอ็นสีขาวห้อยร้องแรง ทำให้พี่เขย
คนนี้มือกุดในที่สุด
ต่อมาไม่นานพี่เขยของข้าพเจ้า ก็แขนขาดไป 1 ข้าง
(ท่อนแขนที่ขาดไปขนาดเท่าๆ กับที่เขาสับขาลูกวัวเป็นๆ อย่าง
ไม่น่าเชื่อ) และกลายเป็นคนสติไม่ดี เพี้ยนๆ ไม่เอาใครเลย
ทิ้งลูกทิ้งครอบครัว เอาแต่กินเหล้า จนเป็นแอลกอฮอล์ลิสซึ่ม
หลังจากนั้นไม่นานพี่เขยก็เสียชีวิต
เหตุการณ์นี้ทำให้ข้าพเจ้ายิ่งคิดหนักว่า สิ่งที่ทำอยู่นี้
มันบาปมาก อยากจะหาทางไปจากที่นี่ ประกอบกับในขณะนั้นอายุ
ได้ 19 ปี กำลังเป็นสาวทั้งขาวและสวย คุณป้าวางแผนจับข้าพเจ้า
แต่งงานกับคนรวยในละแวกนั้น แต่ตัวเองไม่เคยคิดที่จะมีครอบครัว
เลย เพราะเห็นชีวิตคู่ของคุณแม่กับคุณพ่อแล้วรู้สึกเบื่อหน่าย และ
รังเกียจการมีครอบครัวมาก ในวันรุ่งขึ้นจะเป็นวันแต่งงาน คืนนั้น
ข้าพเจ้าจึงหนีออกจากบ้าน แล้วเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ การ
ออกมาครั้งนี้ทําให้รู้อีกเหมือนได้หลุดออกจากนรกแล้ว
ข้าพเจ้าตั้งใจว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่กรุงเทพฯ แต่แล้วก็ต้อง
11