กฎแห่งกรรมที่ไม่มีวันยกเว้น : หน้า 12/82

มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่ากฎแห่งกรรม มีจริง และตามส่งผลเหมือนเงาตามตัว ครั้งนั้นพี่เขยไปซื้อวัวมา เขาเลือกตัวที่ใหญ่ที่สุดเพราะหวังว่าจะมีน้ำหนักมาก และขาย ได้เงินมาก แต่ปรากฏว่าเมื่อผ่าท้องของวัวออก สิ่งที่ทุกคนเห็นก็คือ ลูกวัวตัวอ่อนๆ กะพริบตาปริบๆ หลุดออกมา ทันใดนั้นพี่เขยก็ ไปคว้ามีด แล้วเอามีดแทงไปที่ลูกตาของลูกวัว ด้วยความโกรธที่ได้ วัวที่หนักเพราะมันมีท้อง ลูกวัวก็ร้องเหมือนเสียงร้องของเด็กอ่อน แล้วก็จับเอาลูกวัวตัวนั้นไปไว้บนเขียงทั้งที่มันยังหายใจอยู่ สับมัน เป็นชิ้นๆ อย่างทารุณ โยนลงหม้อต้ม แล้วก็กินด้วยความโกรธ กฎแห่งกรรมไม่เคยยกเว้นใคร วันหนึ่งขณะที่พี่เขยกำลัง แล่เนื้อ นั่นเป็นชิ้นๆ อยู่นั้น ข้าพเจ้าก็เห็นพี่เขยเอามือตัวเองที่ถือมีด ปลายแหลมจิ้มไป ในลูกตาของตัวเอง ทำให้พี่เขย เขยตาบอด ไปข้างหนึ่ง นี่คงเป็น กรรมที่พี่เ รรมทพเขยเคย ทําไว้กับลูกวัว ต่อมา อีกไม่นาน วันนั้น เป็นวันพระ ไม่มีการ ล้มวัว ข้าพเจ้ากำลัง บดลูกชิ้นเนื้อด้วย กรณีศึกษา กฎแห่งกรรม 10