ชีวิตประจำวันของเด็กสาวที่อยู่กับยาย : หน้า 43/82

ใหม่ตามคิว กว่าจะถึงบ้านก็เกือบมืด วันนั้นก็จะหิวมากเพราะ ไม่ได้กินอาหารกลางวันเลย หิวมากเข้าจะนึกถึงบ้านทันที ถึงแม้ว่า จะต้องกินข้าวกับน้ำปลาเหมือนเดิม ขณะที่ยืนรอขึ้นเรือ จะยืนรออยู่ ข้างร้านขนมไทยๆ ซึ่งขายขนมชั้น ขนมหม้อแกง เม็ดขนุน ฯลฯ หนูได้แต่ยืนมองตาละห้อย เพราะไม่มีโอกาสได้กินเลย การไปเรียนหนังสือทุกวัน แม่ต้องจ่ายค่าเรือเพื่อรับส่งหนู เดือนละ 100 บาท ภายหลังแม่ทนจ่ายค่าเรือไม่ไหว จึงให้ไปอยู่ กับยายในวันจันทร์-วันศุกร์ เพื่อไปเรียนหนังสือ ส่วนวันเสาร์- วันอาทิตย์ต้องกลับมาช่วยแม่ เมื่อมาอยู่กับยายชีวิตหนูก็ดีขึ้น กินข้าวกับยายซึ่งหาได้ตาม มีตามเกิด (เพราะยายก็จน) ชุดที่ใส่ไปโรงเรียนคือ ผ้าถุงสีกรมท่า ของน้าสาว เอามาตัดแบ่งครึ่งเป็น 2 ถุง ใส่ไปวันละชุด การไป โรงเรียนต้องเดินไป จะผ่านคลองเล็กๆ เรียกว่า หลุมหลา ขนาดกว้าง 2 เมตร น้ำลึกประมาณ 2 ฟุต หนูต้องเดินลุยน้ำไปขึ้นอีกฝั่ง เมื่อ ขึ้นฝั่ง จะบิดผ้าถุงรอบๆ ให้หมาด สลัดให้กระจาย แล้วเดินไป โรงเรียนต่อประมาณ 2 กิโลเมตร กว่าจะถึงโรงเรียนผ้าถุงก็เกือบ แห้งเป็นเช่นนี้ทุกวัน นี่แหละชีวิตที่พอมีความสุขเพราะอยู่กับยาย 41