การสร้างความสุขผ่านธรรมะและการบวช : หน้า 58/82

และแล้วความฝันของผมก็เป็นจริงขึ้น ปีพ.ศ. 2536 ผมสอบ เข้าเรียนต่อได้ในระดับปริญญาตรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ของ มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และได้รับทุนเรียนดี ทำให้ผมมี เวลาเรียนมากขึ้น ไม่ต้องไปทำงานพิเศษ แล้วในภาคฤดูร้อนปีพ.ศ. 2537 ของปีที่ 1 ผมก็ตัดสินใจเข้าอบรม และบวชเป็นสามเณรใน โครงการอบรมธรรมทายาทภาคฤดูร้อน ที่จัดขึ้นโดยชมรม พุทธศาสน์ของมหาวิทยาลัย ในช่วงเวลานั้นเอง ผม ผมได้สัมผัสกับ สิ่งใหม่ๆ แต่เหมือนเป็นสิ่งที่ผมรอคอยมานาน ผมมีความสุขจากการ ได้เรียนรู้ธรรมะ การนั่งสมาธิ และทำให้รู้ว่า ที่เราคิดว่าเรารู้ นั่น เทียบไม่ได้กับความรู้ที่เกิดจากธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เลย ผมรู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่ อยากให้ท่านทั้งสองได้พบความสุข อย่างนี้บ้าง ช่วงเวลา 2 เดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนั้นผมไม่มี โอกาสรู้เลยว่า ผมจะสามารถนำความรู้จากการอบรมครั้งนี้มาช่วยท่าน ทั้งสองได้ในอนาคต บ เราเกง .. บ ปีพ.ศ. 2537 คุณหมอที่โรงพยาบาลตรวจพบว่าพ่อป่วยเป็น โรคไตวาย และจะอยู่ได้อีก 6 เดือนเท่านั้น ผมเสียใจมาก เพราะ คิดว่าเรายังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณท่าน ยังไม่ได้ดูแลให้ท่านสุขสบาย เลย พอลำบากทั้งชีวิตเพื่อเลี้ยงดูเรามา ผมคิดว่าจะต้องช่วยพ่อ ให้ได้ จึงแนะนำให้คุณพ่อปฏิบัติธรรม ทำใจสบายๆ ไว้ที่ กลางท้อง ซึ่งคือศูนย์กลางกาย แต่เนื่ แต่เนื่องจากท่านมีอายุมากแล้ว (ขณะนั้นอายุประมาณ 68 ปี) ประกอบกับสุขภาพไม่แข็งแรง กรณีศีกษา กฎแห่งกรรม 56