ชีวิตในความกลัวของจันทรา : หน้า 37/82

อย่างเดียว เช่น ปลาเค็มหรือแกงส้มอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่กับข้าวของจันทราคือ ซีอิ๊วดำ ซีอิ้วแดง หรือน้ำปลา ตราเสือ โดยเทราดข้าวแฉะๆ แล้วก้มหน้ากินอย่างหวาดระแวง เนื่องจากพ่อเลี้ยงจะกำชับไว้ว่า ห้ามกินกับข้าวของเขาเด็ดขาด เวลากินข้าว จันทราต้องนั่งก้มหน้าตลอด ถ้าเงยหน้าขึ้นมาจะพบกับ สายตาอันเกรี้ยวกราดดุดันของพ่อเลี้ยง ถึงแม้แม่จะถามทุกครั้งว่า “เอาแกงไหมลูก” ก็จะตอบว่าไม่เอา ไม่ชอบ เป็นอย่างนี้ทุกครั้งไป ที่ต้องตอบเช่นนั้นเพราะว่า ถ้าดื้อดึงกินกับข้าวของเขา เมื่อแม ไปขายขนมแล้ว ก็จะถูกพ่อเลี้ยงตบศีรษะ จนหัวทิ่มหัวตำทุกครั้งไป และก็จะพูดว่า “กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้กินของกู” หนูกลัว จนลนลานและต้องร้องไห้แบบไม่มีเสียง เพราะเขาห้ามมีเสียง ให้ได้ยิน . เมื่อกินอาหารเสร็จแล้ว ขณะที่แม่อาบน้ำ หนูจันทราอายุ 4 ขวบ ตัวเล็กนิดเดียว ต้องขนขนมทุกอย่าง ได้แก่ ข้าวเหนียว-- ถั่วดำ สาคูน้ำกะทิ เต้าส่วน ลอดช่องสิงคโปร์ แตงไทยลอดช่อง รวมมิตร เป็นต้น ไปเรียงไว้ในเรือพายลำเล็กให้เป็นระเบียบ รวมทั้งเตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างให้พร้อม ใส่เรือไว้ให้แม่ เมื่อแม่ออก จากบ้านไปขายขนมแล้ว หนูต้องนำภาชนะที่แม่ทำไว้ทั้งหมดในครัว ลงไปล้างที่หัวสะพานด้วยจิตใจที่หดหู หวาดระแวงลนลาน กลัว พ่อเลี้ยงจะมาหาเรื่องตบตี เพราะพ่อเลี้ยงเกลียดหนูมาก เขากลัวว่า 35