ข้อความต้นฉบับในหน้า
ส่วนแม่ของผมเป็นคนจีนที่เกิดในเมืองไทย ท่านถูกพ่อและ
แม่ผู้ให้กำเนิด ยกให้เป็นลูกของสามีภรรยาชาวจีนคู่หนึ่ง ท่านเล่า
ให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ แม่ลำบากมาก เพราะต้องอยู่กับคุณตาที่ชอบ
ดื่มสุราเป็นประจำ ต่อมาแม่มาเจอกับพ่อซึ่งเป็นหนุ่มนักแสดงงิ้ว
ก็ตัดสินใจแต่งงานกับพ่อ ตอนนั้นแม่มีอายุเพียง 15 ปีเท่านั้น และ
เนื่องจากแม่แต่งงานเร็ว มีลูกตั้งแต่อายุน้อย จึงทำให้แม่ลำบาก
มากกว่าเดิม เพื่อจะเลี้ยงลูกทั้ง 3 คน แม่ต้องทำงานรับจ้างเย็บผ้า
ต้องแบกผ้า 20-30 กิโลกรัม จากตลาดโบ๊เบมาเย็บที่บ้าน ผมยัง
จำได้ บางครั้งผมนอนในกองผ้าที่แม่เย็บ ตื่นมาตี 2 ตี 3
ยังเห็นแม่นั่งเย็บผ้าอยู่ ผมรู้สึกสงสารแม่จับใจ นึกในใจว่าให้ผมทํา
อะไรก็ได้ขอเพียงให้แม่สบายขึ้นก็พอ ในสมัยนั้น ผมทำได้เพียง
มอบเงินจากการหารายได้พิเศษเล็กๆ น้อยๆ และผลการเรียนที่ดี
ให้กับแม่ของผม เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มของท่าน ผมก็หายเหนื่อย
ทันทีรู้สึกว่าเราเหนื่อยแค่นี้ยังเทียบไม่ได้กับแม่ที่นั่งเย็บผ้าตั้งแต่เช้า
ถึงดึกดื่น ผมสัญญากับตัวเองว่า สักวันหนึ่งครอบครัวเราจะต้อง
ดีกว่านี้ พี่สาวคนโตของผมยอมเสียสละลาออกจากโรงเรียนตั้งแต่
จบป.4 พี่สาวคนนี้ตอนเกิดแปลกมาก คือ มีคนไปดูดวงให้ แล้วบอก
ว่าดวงกินสามี (คือแต่งงานกับใครจะทำให้คนนั้นตายเร็ว) มีคนมา
สู่ขอพี่สาวหลายครั้ง แต่พอเอาวันเกิดไปดูดวง ก็ไม่ยอมแต่งงานด้วย
เพราะกลัวจะต้องเสียชีวิต
กรณีศีกษา
กฎแห่งกรรม 54