การสูญเสียในครอบครัว : หน้า 24/82

แต่อาการหนักกว่า ต้องอยู่ในห้องไอซียู และเพียงไม่กี่วันหลังจาก คุณย่าเข้าโรงพยาบาล คุณปู่ก็มีอาการเบาหวานกำเริบ ต้องเข้า โรงพยาบาลอีก รวมเป็น 4 คน ช่วงนั้นคุณพ่อน่าสงสารมาก ไหนจะลูก ไหนจะพ่อแม่ต้องเดินไปเดินมาเยี่ยมคนโน้นคนนี้ตลอด ผมเองตอนนั้นอยู่ประเทศญี่ปุ่น ได้ทราบข่าวการป่วยของ น้องเล็ก ก็โทรมาถามอาการเป็นระยะๆ ในใจผมตอนนั้นคิดว่า คงป่วยธรรมดา เดี๋ยวก็หาย น้องเล็กนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเดือน เวลาเป็นไข้ จะหันหน้าเข้าข้างฝาไม่พูดกับใคร อยู่ๆ น้องเล็กก็ลุกขึ้นนั่งได้เอง ซึ่งตอนนี้น้องเล็กบอกกับผมว่า อยู่ๆ หนูก็รู้สึกเหมือนพึ่งตื่น แล้วก็ลุกขึ้นนั่ง อาการป่วยหายไป เห็นคุณแม่นั่งเฝ้าไข้อยู่ สักพัก ไม่นานคณะของคุณพ่อและหลวงปู่ที่คุณพ่อนับถือก็เดินเข้ามา ในห้อง หลังจากทำพิธีเสร็จแล้วหลวงปู่บอกว่า ไม่เป็นอะไรแล้วละ หลวงปู่จัดการให้แล้ว จากนั้นไม่นานน้องเล็กก็ออกจากโรงพยาบาล ไปพักฟื้นที่บ้านต่อ แต่มีเรื่องที่น่าเศร้าใจคือ คุณป้า คุณปู่และคุณย่าเสียชีวิต ทั้งหมดในเวลาต่อมา นั่นเป็นการสูญเสียครั้งแรกของครอบครัวผม คนที่มีความทุกข์มากที่สุดคือคุณพ่อ ที่เสียคุณปู่คุณย่าไปเกือบจะ พร้อมกัน อย่างไม่ทันตั้งตัวเลย กรณ กษา กฎแห่งกรรม 22