การใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์ในชีวิต : หน้า 12/108

4 ที่เผาลนเราอยู่ตลอดเวลา เรือนกาย เรือนใจนี้ จึงมีแต่วันเสื่อม สลายไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นสิ่งไหนที่เราได้นำออกหรือบริจาค สิ่งเหล่านั้นจึงเป็นของเราอย่างแท้จริง ที่จะนำติดตัวไปใช้ใน สัมปรายภพ และในภพเบื้องหน้าที่จะได้ลงมาเกิดในเมือง มนุษย์อีก ที่เรายังไม่ได้เอามาใช้ เราก็ได้ดูแต่ในปัจจุบันนี้ ถ้า เราตายเมื่อไรก็ตกไปเป็นของคนอื่น อย่าไปหวังให้คนอื่นเขา ทำบุญอุทิศส่วนกุศลมาให้เราเลย แม้เขาทำให้ ก็จะได้ไม่เท่า ที่เราทำเอง ทำเองน่ะบุญได้เต็มที่มากมายมหาศาล แต่ที่ เขาทำให้ เราจะได้แค่นิดหน่อย เราได้เศษ เขาได้ส่วน ส่วน แห่งบุญเขาเอาไป แต่เศษบุญนะ ยกให้เรา เพราะฉะนั้น ต้องศึกษาให้เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของชีวิต และการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในโลกนี้ให้เป็นประโยชน์ต่อชีวิต ทั้งในปัจจุบัน ในสัมปรายภพ และในอนาคตกาลไปจนสุดทาง สายกลาง ถึงที่สุดแห่งธรรม ต้องมองให้ไกลๆ นะลูกนะ ความหวงแหนทรัพย์กับการไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่อง ราวของชีวิต และการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ มันทำให้เรามองสั้น เวลาในโลกนี้มีจํากัด ๑๐