การสร้างบารมีและการเข้าใจพระนิพพาน ชีวิตลิขิตได้ หน้า 47
หน้าที่ 47 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการสร้างบารมีในฐานะของเศรษฐี ความสำคัญของการประกอบกรรม และประสบการณ์ในการเข้าใจพระนิพพานเมื่อตัวอิ่มนองบุญ จนไปถึงการเติบโตของอินทรีย์ที่ทำให้ผู้อ่านเข้าใจแนวคิดนี้ได้ดีขึ้น นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างพระโมคคัลลาน์และพระสารีบุตรที่สั่งสมบุญไปเรื่อยๆ จนเข้าถึงนิพพานในที่สุด ต้องเข้าใจอารมณ์ของพระนิพพานมากกว่าหรือเล่นสนุกในโลกแห่งวัตถุได้

หัวข้อประเด็น

-การสร้างบารมี
-ความสำคัญของพระนิพพาน
-การประกอบกรรม
-การเติบโตของอินทรีย์
-ตัวอย่างพระโมคคัลลาน์และพระสารีบุตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลังจากนั้นก็ลงมา ได้มาสร้างบารมีใหม่ ในฐานะของเศรษฐี แล้วก็มั่งคั่งเพิ่มไปเรื่อยๆ เราก็จะเห็นได้ว่า ตำแหน่งทุกตำแหน่งนี่เป็นของกลางๆ จริงๆ แล้วแต่ใครจะไขว่คว้าอยากได้ตำแหน่งไหน ก็ขึ้นอยู่กับ การประกอบกรรมของเรา เราก็จะเห็นว่า ตอนสุดท้ายต้องไปนิพพานหมด ตอน ที่บารมีอ่อนๆ อยู่ ก็ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของพระนิพพาน เท่าไร ก็มีความคิดว่ามันไม่สนุก ไม่มีโรงหนัง ไม่มีโรงละคร ไม่มีที่เที่ยวเล่นสนุกเพลิดเพลิน เพราะตัวไม่เข้าใจอารมณ์ของ พระนิพพาน เข้าใจแต่อารมณ์โลกๆ แต่พออินทรีย์แก่กล้าเข้า คือระหว่างที่ยังไม่อยากไปนิพพาน ตัวก็สร้างบุญไปเรื่อยๆ พอบุญที่สั่งสมไปทีละเล็กทีละน้อย มากเข้าอินทรีย์ก็แก่กล้า ตอนนี้จะรู้สึกจะหมดความจำเป็น คืออิ่มน่ะ หมดความจำเป็น ที่จะใช้ชีวิตในระดับของปุถุชน อยู่ๆ ก็อิ่มไปเฉยๆ อย่างนั้น เหมือนอย่างพระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร ทั้งคู่สั่งสม บุญบารมีกันเรื่อยมา พอมาชาติสุดท้าย ก่อนบวชก็เป็นหนุ่ม ที่คึกคะนองเที่ยวสนุกสนานไปด้วยกันทั้งคู่ ดูการละเล่นดู โลกที่ไร้แก่นสาร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More