การให้ธรรมทานและการดับทุกข์ : หน้า 64/108

บางท่านเป็นผู้ริเริ่มในการก่อตั้งศูนย์ปฏิบัติธรรม ให้ ที่บ้านเป็นที่ชุมนุมของผู้มีบุญ เป็นสโมสรของผู้มีบุญที่เขาจะ มาประพฤติธรรม เป็นการให้โอกาสประพฤติธรรมให้เขาได้ ลิ้มรสธรรมทาน ซึ่งเป็นเลิศกว่าทานใดๆ เพราะวัตถุทานนั้น ขจัดทุกข์แค่เพียงร่างกาย แต่ดับทุกข์ในใจไม่ได้ แต่การให้ ธรรมทานนั้นเป็นการดับทุกข์ทางใจ ให้เขาได้เรียนรู้วิธีการดับ ทุกข์ ให้มีจิตใจอยู่เหนือความทุกข์ เหนือความเจ็บป่วย เหนือ โลกพ้นโลก ให้เข้าไปสู่ความสว่าง พ้นจากความมืด นี่มีอานิสงส์ใหญ่ เราก็นึกถึงบุญนี้นะลูกนะ นึกไปด้วย จิตที่เบิกบานแช่มชื่น ประหนึ่งว่าเราไม่ได้เจ็บ ไม่ได้ป่วย ไม่ ได้ไข้ ไม่ได้เป็นอะไรเลย เราไม่ได้เป็นอะไรเลย มันเป็นที่ สังขารที่ร่างกายเท่านั้นนะ เมื่อมันเป็น ก็ให้หมอเขาเยียวยา รักษาแก้ไขกันไป เหมือนรถเสีย ก็ต้องมีช่างแก้ ต้องเข้าอู่ซ่อม รถ มีช่างแก้ มีอุปกรณ์การแก้ไขเข้าไป สรีระยนต์ก็เหมือนกัน มันก็ต้องเข้าโรงซ่อมเหมือนกัน เพราะฉะนั้นทำใจให้เบิกบาน ให้อยู่เหนือความทุกข์ เหนือความวิตก เหนือความกังวล อยู่ในบุญแล้วก็ทำใจหยุด ๖๓ ผู้ป่วยที่สง่างาม