บัติจักรพรรดิ : หน้า 8/128

บัติจักรพรรดิ diกรพรรดิ นักจักรพรรดิ ว่ารู้สึกอย่างไร เสียดายไหม ถ้าไม่เสียดาย มีแต่ปลื้ม ปีติใจที่นึกถึง พอบุญได้ช่องส่งผลจะดลบันดาลให้ มีสมบัติตักไม่พร่อง เหมือนยามที่เราบริจาคโลหิต ช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์ อาจอ่อนล้าหมดแรงไปบ้าง แต่ไม่ช้าเราจะได้เลือดใหม่ สุขภาพก็แข็งแรง มี ประสิทธิภาพมากกว่าเดิม เหมือนผลิตผลข้าวของ มหากาลที่งอกเงยทุกครั้งที่ถวายทาน ซึ่งแตกต่าง จากผู้ไม่รู้ ที่ยิ่งกลัวอดก็ยิ่งอด ยิ่งกลัวยากจนก็ยิ่งจน ร่ำไป แต่ถ้าไม่กลัวอด ไม่กลัวหมด ทรัพย์สมบัติ ที่ให้ไปก็จะไม่มีวันหมด ถ้าไม่กลัวยากจน ผังของ ความเป็นคนจนยากก็จะบังเกิดขึ้น เพราะเชื่อมั่น ว่า ยิ่งให้ยิ่งได้หวงคือไล่ให้คือเรียก จึงทำบุญแบบ สุริตะคุริตัง สีมะฆัง รีบทำและทำก่อน มหัศจรรย์ แห่งบุญจึงบังเกิดขึ้น ขอเป็นประธาน หรือรอเป็นประธาน ช่วงนี้เป็นเทศกาลที่ชาวพุทธจะได้เก็บเกี่ยว บุญเพื่อเป็นเสบียงข้ามชาติ ด้วยการเป็นเจ้าภาพ ทอดกฐินสามัคคี บางท่านได้ปวารณาเอาไว้ตั้งแต่ ยังไม่เข้าพรรษา ได้ทำใจให้เลื่อมใสก่อนที่จะได้ทำ บุญใหญ่นานถึง ๓ เดือน ครั้งหนึ่งในชีวิตควรคิด เป็นประธานทอดกฐินสามัคคีให้ได้ เป็นประธานใหญ่ ไม่ได้ก็เป็นประธานรอง ประธานกอง แต่ไม่ควรเป็น ประธานรอ คือรอคอยความพร้อม เพราะความพร้อม ไม่เคยมีในโลก หรือปวารณาแล้วไม่ทำก็จะกลาย เป็นคนติด ๆ ในการทำบุญ ผังรวยก็เลยไม่เกิด เมื่อตั้งใจแล้วก็เร่งรีบทำให้สำเร็จ ผังสำเร็จจะได้ บังเกิดขึ้น ต้องกล้าลบ ร แล้วรีบรวยด้วยการลุย ทำเองและชวนคนอื่นให้มาทำด้วย เอาบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติเพื่อต่อให้เกิดบุญใหม่ แล้วทรัพย์ ใหม่ก็จะหลั่งไหลมาหล่อเลี้ยงเราอย่างไม่ขาดสาย จนปิดกองกู่ร้อง "ชิตัง เม” อย่างอัศจรรย์ใจ "จึงรีบขวนขวายทำความดี จึงห้ามจิตจาก บาป เพราะว่าเมื่อทำความดีช้า ใจจะยินดีในบาป (พุทธพจน์)