ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๐๖
ถึงเวลานั้นพวกเธอก็จะพากันว่ายไปไกล ๆ หรือไม่ก็ดำดิ่งลงไปรวมตัวกันอยู่ใต้น้ำ ทำให้
คลองตื้นเขินและน้ำเน่าเสีย ยิ่งทำให้การตามเก็บขึ้นมาเป็นเรื่องที่ยากและลำบากกว่าเดิม
หลายคนมองว่ามาตรวัดความสุขในชีวิตคนเรานั้นอยู่ในสิ่งที่มองเห็น เช่น อยู่ที่การมีชื่อเสียง
ทรัพย์สมบัติ ตำแหน่งหน้าที่ รูปร่างภายนอก และรูปธรรมอีกหลายอย่างที่เห็นได้ง่าย
แต่สุดท้ายเมื่อได้มาซึ่งสิ่งเหล่านั้นแล้ว กลับไม่มีความสุข
แท้จริงแล้วความสุขจริง ๆ นั้น คนส่วนใหญ่กลับมองไม่เห็น
มาตรวัดความสุขนั้น อยู่ที่ความใสสะอาดและสว่างของใจ
ยิ่งใสมาก ยิ่งสว่างมาก ยิ่งมีความสุขมาก
ใจ คือมาตรวัดความสุข
ดังนั้นควรหมั่นรักษาใจให้สะอาดไว้เสมอ
และเมื่อเห็นเพชรพลอยลอยน้ำ อย่าได้มองข้าม
ขยะอารมณ์ที่สะสมวันละนิด หากไม่รีบจัดการแต่เนิ่น ๆ การแก้ไขย่อมบานปลาย หากขยะ
เหล่านี้ก่อเกิดเป็นมลพิษทางใจ
ไม่มีใครไม่เคยพบเจอปัญหา สำคัญอยู่ที่ว่าเมื่อเผชิญหน้ากันแล้ว
ที่ผ่าน
เรายังสามารถรักษามาตรวัดความสุขให้คงอยู่ต่อไปได้หรือไม่?
ๆ มาผมไม่เคยรู้สึกสุขใจกับการยืนมองผืนน้ำกว้างเท่ากับครั้งนี้
นี่คงเป็นเพราะการได้มองเห็นบางอย่างที่ไม่มีให้เห็น
มองเห็นแต่ผืนน้ำกว้าง ใสสะอาด
มองเห็นแต่ใจใส ๆ ที่ไม่มีเพชรพลอยลอยน้ำให้เห็น
http://www.facebook.com/cokekrub www.banyaibook.com