การบวชและการภาวนา : หน้า 72/128

FLORIFICIOS AKRICA ANA มีแต่ภาพพระพุทธเจ้าเต็มไปหมด พอตื่นขึ้นมา อาตมาก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะต้องบวชให้ได้ จึงโทรไปหาป้าขอให้หาวัดให้ แล้วอาตมาก็เก็บ กระเป๋าเสื้อผ้า บอกลาเทพธิดาข้างกายว่า “จะไป บวชแล้วนะ” เธอก็ร้องไห้เสียงดังมาก แล้วมาแย่ง กระเป๋าในมืออาตมา อาตมาก็ซื้อคืน เธอร้องไห้ปาน จะขาดใจ แต่อาตมาก็เดินจากมาแบบไม่หันหลังกลับ แม้จะดูเหมือนคนใจดำ แต่อาตมารู้ว่า อาตมา กำลังจะทำอะไร พอไปถึงเชียงราย ก็ไปที่วัดที่ป้า หาให้ แต่พอไปถึงพระที่วัดกลับแนะนำให้อาตมา ไปที่วัดปางไคร้ เพราะจะได้อุปสมบทหมู่โดยไม่ต้อง เสียค่าใช้จ่าย พอไปถึงอาตมาก็โกนหัวอยู่วัดทันที อาตมาบวชท่ามกลางความไม่เข้าใจของคนใน ครอบครัว ทุกคนโกรธที่อาตมาทิ้งทุกอย่างมาอย่าง ไม่อาลัย แต่ใจอาตมากลับสงบ เยือกเย็นมาก อาตมาปล่อยวางทุกอย่าง ได้แต่อธิษฐานจิตขอให้ ทุกคนเข้าใจ หายโกรธ ให้ได้บุญด้วยกันมาก ๆ อาตมาสนุกกับการนั่งสมาธิมาก ชอบดึงใจ ตอนนี้ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน ถ้าประคองใจไปที่ฐานที่ ๗ อาตมาก็จะเห็นองค์พระ ที่มีดวงแก้วล้อมรอบแจ่มมาก มีแสงสว่างเยอะมากตลอดเวลา อาตมารู้สึกรักองค์พระ และดวงแก้วมาก ๆ เป็นความรักความผูกพัน แบบที่ไม่เคยมีให้ใคร มาก่อนเลยในชีวิต.. ให้มาอยู่ที่จุดศูนย์กลางกาย โดยจะภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อย ๆ แล้วก็นึกตามที่หลวงพ่อสอน โดยนึกว่ามีเส้นด้ายสองเส้นตัดกันที่กลางท้อง แล้ว ก็นึกให้มีลูกแก้วใส ๆ วางอยู่ตรงนั้น พอ “สัมมา อะระหัง” ไป จิตใจก็จะว่างเปล่า ใจมันสงบไปเอง ในหัวก็ไม่มีอะไรสักอย่าง จนวันหนึ่ง ขณะที่ใจกำลัง ว่างเปล่า อยู่ ๆ ก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นที่กลางท้อง แล้วก็เห็นหลวงปู่พระมงคลเทพมุนีผุดขึ้นมาชัดมาก มีแสงรัศมีออกมาจากตัวท่านด้วย ท่านยิ้มให้อาตมา อาตมาก็นึกเอาใจของตัวเองไปใส่ไว้ในมือของท่าน แล้วก็นิมนต์ท่านว่า “หลวงปู่ครับช่วยประคองดวงใจ ของผมหน่อยครับ อย่าให้ฟุ้งซ่านเลย” แล้วใจอาตมา ก็นิ่งไป รู้สึกเย็นสบายที่กลางท้อง ตัวเบาเหมือนลอย อยู่ในอากาศ แล้วก็เห็นลูกแก้วผุดพุ่งขึ้นมาเหมือน