ข้อความต้นฉบับในหน้า
ช่องนี้มีคำตอบ D M C
ช่วยคุมบุญให้คุณแม่
พวกเราเร่งทำบุญให้คุณแม่ ทั้งสร้างองค์พระ ร่วมทำบุญสร้างเสาแก้วกับหลวงพ่อ และทุกบุญเท่าที่จะทำได้ พวกเราสวดมนต์และเปิดเทปธรรมของหลวงพ่อให้คุณแม่ฟังโดยตลอดตามหลักวิทยา แม่วงนั้นเหมือนคุณแม่ไม่รู้เรื่องอะไรนัก แต่พวกเรายังมีความหวังว่า คุณแม่จะมีโอกาสกลับมาทำบุญได้ วันหนึ่ง พวกเรานับถือพระธรรมทยาทานไปที่ห้องคุณแม่เพื่อสังสนาน ในวันนั้นดูเหมือนคุณแม่จะมีลึกขึ้นมาวาสนั่งหลับ หลังจากที่พระคุณเจ้าให้พร คุณแม่ก็ลืมอีกครั้ง พวกเราทำบุญและสวดมนต์ทุกวันที่ไม่ได้ดรร และพยายามพูดถึงบุญๆ บุญที่คุณแม่ทำ และทีพวกเราทำให้ท่านฟังตลอด จนถึงคืนนี้วันที่ ๒ กุมภาพันธ์ คุณแม่ความดันโลหิตต่ำมาก พวกเราเฝ้าท่านและสวดมนต์จนถึงเช้าวันที่ ๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘ คุณแม่ก็จากไป รวมอายุได้ ๕๔ ปี ในคืนแรกที่คุณแม่เสีย กระผมกลับบ้านรู้สึกเศร้าและคิดถึงคุณแม่มาก แต่กระผมก็พยายามทำตามหลักวิชา คือ พยายามไม่รองให้เอาใบอนุโมทนและรูปเท่าไหร่ไว้ท้อง และพูดถึงบุญต่าง ๆ ให้คุณแม่ฟัง จนรู้สึกถึงหนึ่งวันูขึ้นเป็นวันมาบุญา กระผมอธิษฐานเชิญคุณแม่ไปร่วมงานเวียนเทียนทิวพระธรรมกายตั้งแต่เช้า และเชิญคุณแม่มาสมาทิพร้อมกับหมู่คณะด้วย เมื่ถึงช่วงเวลาเวียนเทียน กระผมอธิษฐานเชิญคุณพ่อและคุณแม่ร่วมพิธี แต่เมื่อถึงช่วงจุดโคมประทับ กระผมรู้สึกว่าหมดความกังวล ความเศร้าโศก ความทุกข์จากความอาลัย คุณแม่ได้ รู้สึกเบาตัวอย่างบอกไม่ถูก และคาดหวังว่าคุณแม่คงได้ไปสู่สุขคติแล้ว ตัวกระผมเองเป็นโรคภูมิแพ้อากาศ ซึ่ง
รักษาโดยแพทย์แผนปัจจุบันอยู่หลายปีไม่หาย คุณแม่จึงพาไปรักษาแบบแผนจีนโบราณเป็นอสน้อย ๆ โดยนางสาวเป็นผู้แนะนำ รักษาอยู่หลายจึงได้หลาย เข้าพระในงานหลายครั้ง แม้จะได้ตำแหนนและเงินเดือนขึ้น แต่ก็อยู่ได้ไม่นาน มืออีต้องออกและเปลี่ยนงานเรื่อยไปเป็นเพราะกิจกรรมที่กระผมทำด้วยอยู่เมื่ยด ลักแแห่งเลย เมื่อครั้งกำลังศึกษาปริญญาโทนี้ กระผมได้ประสบอุบัติเหตุอันร้อยหวาดขาด ต้องการผ่าตัดและรักษาตัวนานหลายเดือน ขณะนี้ก็ผมและน้องชายหันกลับมา ศึกษาทางธรรมมากขึ้น และพยายามกลับมานั่ง สมาชิกหลังจากเลิกสร้างไปนานเกือบ ๒ ปี กระผมบอกว่าถึงคุณป่า (คนที่ ๔) ผู้พูดพระคุณกับครอบครัวจะกระผมอยู่อย่างสูง หลังจากคุณพ่อเป็นชีวิต คุณป่าเดินดูและคอยช่วยเหลือ กระผมและน้องชายมาโดยตลอด แม้กระนั้นวันที่คุณแม่เสียชีวิต จนถึงงานศพและออกรถของคุณแม่ คุณป้าและคุณลุงเป็นเจ้าของร้านขายยา ไม่ว่าท่านจับธุรกิจใดก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น ทั้งติดแถวให้เช่า เล่นหุ้น แม้แต่ชื่อหยิกูก็เป็นประจำ ท่านทั้งสองเป็นคนตัญญูต่อพรพน ทำบุญและให้บรรพบุรุษอย่างสม่ำเสมอ และทำอย่างตั้งใจ เช่น ทำอาหารเลี้ยงพระด้วยตัวท่านเอง คุณป้ามีใจและหวังดิบทุกคน ท่านใจเย็นมาก คิดการรอบคอบ แต่คุณป้าก็ทําบุญทําทานกับ สังคม และทำตามประเพณีจีนเป็นส่วนใหญ โดยไม่ค่อยสนใจในแนวของพระศาสนา