การรักษาศีลและความมั่นคงในชีวิต : หน้า 8/132

ความเป็นอยู่ยนมั่นคง ไม่ต้องระแวดระวังอันตราย ศีลข้อ ๓ ไม่ประพฤติผิดในมา ได้มือ ว่าให้ความสุข ให้ความไว้ใจแก่บุตรธิดา วรยา สามีของผู้อื่น เป็นการให้ความคุ้มครองแก่สถาบันครอบครัวอย่างดีที่สุด ศีลข้อ ๔ ไม่กล่าวเท็จ ได้ชื่อว่าให้ความจริงแก่ทุกคน ทำให้เกิดความมั่นใจในการดำเนินชีวิต โดยไม่ต้องระแวงซึ่งกันและกัน ศีลข้อ ๕ ไม่ดื่มสุราเมรัย ได้ชื่อว่าให้ความอบอุ่นใจ ให้ความปลอดภัยทุกชีวิต เพราะคนที่ประมาท ขาดสติ สามารถทำความชั่วได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะฐานะ ลักษณะ ประพฤติผิดในมา หรือพูดเท็จ ก็ได้ ศีลข้อ ๖ เป็นสิ่งที่เราต้องตะหนักให้มากที่สุด จะเห็นได้ว่า การรักษาศีลเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ เพราะให้ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของคนอื่น การรักษาศีลจึงเป็นบุญที่พึงปฏิบัติให้มากที่สุด ที่พิเศษอย่างยิ่ง หากรักษาศีลให้สูงยิ่งขึ้นไป เช่น ศีล ๘ หรืออุโบสถศีล ๑๐ ของสามเณร และศีล ๒๕ ของพระภิษุ ย่อมจะเป็นมหาทานอันยิ่งใหญ่ ทวยเทพได้ชื่อของบุคคลได้ว่าเป็นผู้มีศีลธรรม ก็จะเชื่อซ้องอนุโมทนา และตามคุ้มครองรักษาผู้นั้น ดังนั้นเราควรมั่นตามรักษาศีลให้สะอาดบริสุทธิ์ นิถึงที่เราจะได้มีความปิติมีใจเป็นรางวัล ความปิติมีใจจะทำให้มีผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้า ได้เข้าถึงธรรมภายในอย่างสะดวกสบาย “กลิ่นดอกไม้ไม่อาจฟุ้งทวนลมได้ แต่กลิ่นผักผลไม้ฟุ้งจนลมกลิ่นฉันก็หาย กลิ่นศีลยอดเยี่ยมกว่า กลิ่นกุหลาบและแก่นฉันท์ มีความหอมเล็กน้อย ส่วนกลิ่นของผู้อื่นเป็นกลิ่นสูงสุด ฟุ้งได้ใกล้ และฟุ้งขึ้นไปสูงถึงหมู่เทพทั้งหลาย”…