ทัตนะพระมหาเปรียญธรรม : หน้า 41/132

ทัตนะพระมหาเปรียญธรรม พระมหาเณรมงคล มงคลโชติ เปรียญธรรม ๕ ประโยค การบรรพชาเป็นสามเณรที่บุตรคลังหลายบอกว่าเป็นผู้มีโอกาส นั้น ผู้กล่าวเช่นนั้นไม่ เพราะสามเณรเป็นเหล่าคอของสมณะผู้อสวางหนทางหลุดพ้นจากทุกข์ ทำให้มีคุณค่าอย่างแท้จริง แม้นทาง ๔ แก้ ๕ แก้ หรือทางหลายแย่ง จะแค่ให้คุณเลือกเดินไปสู่เป้าหมาย แต่ชีวิตของหลวงพี่เลือกที่จะเดินสายธรรมสายกลางเพียงอย่างเดียว โดยการเอาชีวิตเป็นดินพ้น ยอมละชีวิตเพื่อรักษาธรรม ชีวิตสมณะเป็นชีวิตที่มีความสุข ทุกภาระหน้าที่เป็นบุญ เป็นกุศล การบำบัดชีวิตเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้เอง แต่เป็นบุญใหญ่ที่จะทำให้หลวงพี่ติดตามสร้างบารมี ร้อยสัตว์ ขบสัตว์ ไปกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ หลวงพี่โดดดีที่ได้มาอยู่วัดพระธรรมกาย ทำให้หลวงพี่มีโอกาสนั่งหลับตาดูตัวเอง การได้อยู่กับตัวเอง ได้อยู่กับธรรมะ เป็นสิ่งที่ประเสริฐ และทำให้มีความสุขที่สุดแล้ว แต่ใกล้จะนำธรรมสักเพียงไหน หลวงพี่ก็หาใสใจไม่ พระมหาเดชรสุรยุฒิ สรณฺธโรเปรียญธรรม ๓ ประโยค พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ท่านคอยถามเสมอว่า เราเกิดมาทำไม มีหน้าที่อะไร สามเณรจะตอบเป็นเสียงเดียวกว่าว่า “ทำพระนิพพานให้แจ้งแสงบุญ สร้างบารมี” ความประทับใจในการสร้างบารมีจนถึงปัจจุบัน คือการได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ได้บวชคู่ครัว ได้ทำสิ่งที่คนทั่วไปไปไม่ได้ ได้ตอบแทนพระคุณของพระเณรพระคุณหลวงพ่อทั่งสอง ได้ตอบแทนพ่อแม่ปู่ย่า ตายาย พี่น้อง ญาติโยมทุกท่าน ตลอดจนเพื่อนสามธรรรม ขอกราบขอบพระคุณพระเณรพระคุณหลวงพ่อและมหาปุโปนิยาจารย์ ขอบพระคุณพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ที่คอยดูแลบรรดา คอยปลูฝึกดูแลการให้เหลือมาขอขอบคุณหลวงพี่ที่เป็นกำลังนิมิตให้หลวงพี่ได้สร้างบารมี และที่ขาดไม่ได้ ต้องขออนุโมทนาบุญกับโยมแม่ ที่อนุญาตให้หลวงพี่ได้บวชในครั้งนี้ ตลอดจนอนุโมทิยามทุกท่านที่คอยสนับสนุนบำรุงพระพุทธศาสนาเสมอมา มิถุนายน ๒๕๕๗ อยู่ในบุญ ๗๓