การสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา : หน้า 45/132

การที่หลวงพี่ได้มาสร้างบารมีบนหลวงพ่อทั้งสอง นอกจากได้รับการปลุกฝังแต่สิ่งที่ดีและสามารถทำประโยชน์แก่ตนเองและชาวโลกได้แล้ว หลวงพี่ได้อาศัยพระพุทธศาสนาและหลวงพ่อทั้งสอง หลวงพี่ตั้งใจมั่นว่า อยากจะให้พระพุทธศาสนาได้ตลอดนาน จึงขอถวายชีวิตนี้ให้แก่พระพุทธศาสนาและพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง ทุก ๆ ครั้งที่หลวงพี่เห็นการสร้างบารมีเป็นทีมของหมู่คณะ หลวงพี่รู้สึกว่า เราจะต้องเป็นหนึ่งในนั้น ทุก ๆ งานบนหลวงพี่เห็นพระภิษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา ร่วมมือกันประหนึ่งว่า เป็นโอกาสทองของทุกคน ต่างคนก็ตั้งใจที่จะอาสามอบให้มากที่สุด ต่างคนต่างช่วยกัน เพื่อบุญและบารมีที่จะติดตามกันต่อไปฉบับนี้จะไปถึงที่สุดแห่งธรรม หลวงพี่ว่า การสร้างบารมีแบบนี้มีที่ไหนอีกแล้วในโลก จึงทำให้หลวงพี่ประทับใจมาจนถึงวันนี้ พระมหาหนองศักดิ์ เนกฺขมจฺโม เปรียญธรรม ๕ ประโยค โยมพ่อของหลวงพี่เป็นคนชอบเข้าวัด ชอบทำบุญ ชอบนั่งสมาธิ พอจากงานท่านก็พักผ่อนอยู่ใกล้บ้าน หลวงพี่เลยได้ นั่งสมาธิ ตั้งแต่อายุ ๔-๕ ขวบ วันไหนที่ไม่ได้ไปวัด พอถึงเวลา ๑๙.๐๐ น. ท่านก็จะพา ทำวัตรสวดมนต์ไม่เคยขาดจนติดเป็นนิสัย ไม่ว่าท่านจะอยู่หรือไม่อยู่บ้าน หลวงพี่ก็พึ่งกิ้ววัดสวดมนต์ดําเนินโดยไม่ต้องบอก ท่านและโยมแม่ เป็นตัวอย่างที่ดีเสมอมา ต่อมาโยมพ่อรู้จักวัดพระธรรมกาย ท่านพาหลวงพี่ไปวัดทุกวันอาทิตย์ หลวงพี่จึงได้มาสร้างบารมีในวัดพระธรรมกาย เรียบมาจนถึงปัจจุบัน หลวงพี่คิดว่า การที่เราบวชในเทศสมณะทำให้เรามีโอกาสแก้ไข ข้อผิดพลาดได้มากกว่าตนเองเป็นโยม แถมยังได้บุญ ได้บารมี ได้ความรู้สึก นักคิดที่ดี ๆ ด้วย เลยตั้งใจว่าจะบวชไปตลอดชีวิต เพื่อฝึกตนเอง ให้ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ และตั้งใจบวชตลอดมา ไม่เคยคิดจะล้มเลิกความตั้งใจเลยแม้สักวันเดียว