เทพประดับและเครื่องอาภรณ์ในวรรณกรรมไทย : หน้า 7/121

เพิ่มพูนเป็นทัพพี จึงตั้งความปรารถนาว่า “หากข้าพเจ้ายังท่องเที่ยวอยู่ในวังสรวง ก็ ขอให้เครื่องประดับงบังเกิดขึ้นแก้ข้าพเจ้า อย่างง่ายดาย ขอให้เครื่องประดับอย่าแตก จากข้าพเจ้า ขอให้รัชจงเป็นเช่นเดียวกัน เครื่องประดับสิ่งใดอยู่เป็นฉบับ” ต่อมา เมื่อมงลกนลิปไปแล้ว ก็ได้ไป บังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ด้วยอานุภาพ แห่งการบูชาพระพุทธเจ้าในครั้งนั้นทำให้จัง มีพิษสมบัติใหญ่มโหฬารเป็นพิเศษ เป็น สมบัติที่ไม่เหมือนใคร วิบงประดับด้วยดารัส รู่เรื่องด้วยแก้ว ๗ ประการ มีรัตมีทอง ล่วงไลไปทั่วทุกคิด มัยนั้น พระนารทเถระเหาะขึ้นไปบน เทวโลก เห็นมิวามของเทพอิตท่านนี้สว่างใส เรื่องรองเป็นพิเศษ จึงถามเทพอิตว่า "ดู่อนเทพอิตดา ท่านนุ่งผ้าประดับ ประดาด้วยเครื่องประดำสีทองเหลืองอร่าม วางมุ่งรุ่งเรืองด้วยสิ้นใยบ่ายทองคำรึเปล่า" แต่ละเส้นส่วนทำด้วยทองคำ แกว้บันทีม แก้ มุ่งดา แก้วไฟฤทธิ์ บางสายก็สีรัดด้วยแก้ สีแดงส่วนสดใส บางก็ทำด้วยแก้วใสเหมือน ตานกพริบา เครื่องประดับทุกอย่างก็เท่ากของ ท่านนี้ ยามต้องลงพักเสียงไฟเรือนเสียง "รถวเท่านางงามวิจิต มืเหลาล้อ"