การเรียนรู้ทางธรรมและการปฏิบัติของเรา วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2559 หน้า 107
หน้าที่ 107 / 121

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สื่อถึงการเรียนรู้และการเข้าใจในเรื่องของชายหญิงผ่านการปฏิบัติธรรม และการฟังธรรมที่วัด ซึ่งส่งผลให้ผู้เขียนมีความสงสัยและแรงบันดาลใจในการมาวัดบ่อยขึ้น พร้อมทั้งได้สัมผัสความสุขที่มาจากการมานั่งสมาธิกับกลุ่มพระเถรวัด โดยผลลัพธ์ของทุกๆ การฟังธรรมทำให้เข้าใจถึงความจริงในชีวิตได้ชัดเจนยิ่งขึ้น การปฏิบัติธรรมกลายเป็นกิจวัตรที่ประจำของผู้เขียน และทำให้รู้สึกถึงความสงบและปิติของจิตวิญญาณ

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-การฟังธรรม
-ความสุขในธรรม
-การเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิต
-ประสบการณ์ส่วนตัวในการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ยังเทคนิคสอนและถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ ที่ทำให้นุษย์เราต้องเกิดมาเป็นชายเป็นหญิง ให้เข้าใจได้ง่าย ๆ เห็นภาพชัดเจน และมีเหตุมีผลชนิดที่คนในและถูกใจตัวลูกสุด ๆ ซึ่งเป็นผลทำให้ตัวลูกสงสัย และเกิดแรงบันดาลใจอยากที่จะมาวัดเพื่อฟังธรรมอีกบ่อย ๆ ๘. ยิ่งตัวลูกมีโอกาสนั่งสมาธิพร้อมกับลูกๆ ผู้มิผูกรับตามเสียงของพระเถรวัดแล้ว แค่เพียงไม่นานใจของลูกสามารถหยุดนิ่งจนถึงดวงธรรมภายในที่มาพร้อมกับความสุขและความว่างเปล่าไม่มีประมาณ ซึ่ง ณ เวลานี้ ตัวลูกลู้มีความสุขจากการปฏิบัติธรรมเช่นนี้ ตัวลูกจึงทราบเหตุผลด้วยตัวของลูกเองในทันทีว่า ทำไมพระราชาผูเจริญพร้อมไปด้วยลูกจึงลงพระราชสมบัติอันยิ่งใหญ่เสด็จออกผนวช ไม่เพียงแค่นั้น การแสวงหาเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตที่ตัวลูกค้นพบมาโดยตลอดยังถึงจุดสิ้นสุดที่การฟังธรรมและการปฏิบธรรมกับพระเถรวัดด้วย ๙. นับจากนั้นเป็นต้นมา ตัวลูกก็เห็นมาเข้าวัดเพื่อสั่งสมบุญ ฟังธรรม และปฏิบธรรมอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะการปฏิบธรรมนี้ ตัวลูกชอบมาก ๆ และทำแบบไม่เคยขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว อีกทั้งใจของลูกยังดุจอยู่กับธรรมภายในตลอดเวลาถูกอธิบายต่อมา เมื่อ ตัวลูกได้รับโอกาสฟังธรรมมากขึ้น ๆ ตัวลูกจึงทราบถึงเหตุที่แท้จริง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More