ชีวิตหลังความตายและการละกิเลส : หน้า 27/121
วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2559 : หน้า 27/121 การสำรวจเรื่องชีวิตหลังความตายและการละกิเลสผ่านมุมมองของผู้บรรลุวิชชาและพระเกจิ
2 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
บทความนี้กล่าวถึงชีวิตหลังความตายและการละกิเลส ซึ่งเป็นประเด็นที่สำคัญในพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของผู้มีมรรคผลและพระเกจิชื่อดัง เช่น หลวงปู่ชอบ และหลวงปู่ดา ที่มีความสามารถในการระลึกชาติและล่วงรู้กรรมการเกิดของสัตว์ทั้งหลาย นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงหลักฐานในพระไตรปิฎก และการบันทึกเกี่ยวกับการเกิดใหม่ของสัตว์ในรูปแบบต่าง ๆ ที่ชี้ให้เห็นถึงการเชื่อมโยงระหว่างกรรมและการเกิดอีกครั้ง การทำความเข้าใจในหัวข้อนี้อาจเป็นสิ่งที่เกินวิสัยสำหรับคนธรรมดา แต่ก็เป็นเรื่องที่เปิดโลกทัศน์ในมุมมองใหม่เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย
หัวข้อประเด็น
-ชีวิตหลังความตาย
-การละกิเลส
-วิชชา
-กรรม
-พระไตรปิฎก
-การเกิดใหม่
ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประเด็นเรื่องชีวิตหลังความตาย เรื่องการละกิเลสชาติ
เรื่องตายแล้วไปไหน อันที่จริงแล้วเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของเหล่าผู้มีมรรคผลาทิฏฐิอนิญญา หรือผู้ที่บรรลุวิชชา 3 ที่สามารถกำหนดดูในกรูฏิและอุบัติของสัตว์ทั้งหลายอันเป็นไปตามกรรมด้วยการใช้ "จตุปาปฏิญาณ" อีกทั้งจากประวัติและเรื่องราวที่มีบันทึกไว้ของพระสายกรรมฐาน พระวิปัสสนาจารย์ หรือบรรพกษ์พระเกจิผู้มีมรรคผลชื่อดังในยุคปัจจุบันหลายรูป ท่านเป็นอาจารย์ที่สอน
ระลึกชาติได้ และล่วงรู้กรรมไปเกิดของสัตว์ทั้งหลายได้ เช่น หลวงปู่ชอบ ฐานสม โหลงปู่ดา ถาวโร ฯลฯ
โดยเฉพาะหลักฐานในพระไตรปิฎก ก็ระบุไว้ดังหลายแห่ง เช่น นางวิลาษา ละสังขารจากโลกลมนุษย์แล้วไปเกิดเป็นมฤคัสของผู้ปกครอง สวรรค์ชั้นบนในพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ เล่มที่ ๒ ขุททกนิกาย วินาน-เปตตวรรค เตร-เกร คาถา หรือ โตเทยพฤทษานี้ตายแล้วไปเกิดเป็นสุนัขอยู่ในบ้านตนเอง (พระไตรปิฎกบัณฑิตยรัฐ เล่มที่ ๑๓ มัชฌิมนิบาต มัชฌิมนิกาย) เพียงแต่เรื่องเหล่านี้อาจเป็นเรื่องเหลือวิสัยของปุถุชนคนธรรมดาทั่วไปที่จะตรวจตามด้วยการฟังและการอ่าน
หน้าหนังสือทั้งหมด
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More