หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๑๔) วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2559 หน้า 48
หน้าที่ 48 / 121

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการค้นคว้าของนักวิจัย DIRI ที่มีการศึกษาหลักฐานธรรมกายต่อเนื่องยาวนานถึง 15 ปี ซึ่งพบหลักฐานจำนวนมากในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศิลาจารึก 6 หลัก ฐานอานเงิน 1 ฉบับ และคัมภีร์จารึกต่างๆ ทั้งในรูปแบบเอกสารโบราณ เช่น หนังสือและลานหนังสือพุทธสาร การศึกษาในครั้งนี้ช่วยให้เราเห็นถึงความสำคัญของพุทธศาสนาในประเทศไทยและการเผยแพร่ธรรมกายในศิลาจารึกและเอกสารทางประวัติศาสตร์ต่างๆ โดยในส่วนของหลักฐานธรรมกายทั้งหมดในประเทศสามารถจำแนกได้เป็น 14 ชนิด ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความหลากหลายและความลึกซึ้งของธรรมกายในมุมมองวิจัย

หัวข้อประเด็น

-หลักฐานธรรมกาย
-คัมภีร์พุทธโบราณ
-การศึกษาทางพุทธศาสนา
-การขุดค้นโบราณวัตถุ
-นักวิจัย DIRI

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระสุวรรณภูมิเทพ วิ. (สุวรรณ สุขโม) และคณะนักวิจัย DIRI หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๑๔) ในฉบับนี้ขอนำบทความเนื้อหาที่ได้เสนอต่อที่ประชุมเสนาวิจารณ์จากผู้เขียนและคณะนักวิจัยของสถาบันวิจัยนาขาณาชาติธรรมชัย หรือ DIRI ได้มุ่งมั่นทำงานสืบค้นหลักฐานธรรมกายอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา ๑๕ ปี จนสามารถร่องรอยและหลักฐานของธรรมภายในประเทศไทยและต่างประเทศมากมาย แต่สำหรับหัวข้อที่นำเสนอครั้งนี้กล่าวถึงเฉพาะหลักฐานธรรมภายที่ค้นพบในประเทศไทยก่อน กล่าวคือพบในโบราณวัตถุอันได้แก่ ศิลาจารึก ฐานอานเงิน เอกสารตัวเขียนประกาศสมุดไทย ใบหลาน และหลักฐานธรรมายึดจากจารด้วยอักษรมโบราณอันขอขอไทย อักษรธรรมและอื่น ๆ ทั้งนี้เป็นภาษาบาลี ภาษาอักขระและภาษาไทยในชั้นนี้โดยรวมแล้วเราพบหลักฐานธรรมกายในประเทศทั้งสิ้น ๑๔ ชนิด แบ่งเป็นศิลาจารึก ๖ หลัก ฐานอานเงิน ๑ ฉบับ คัมภีร์จารึกในลานหนังสือพุทธสาร ๖ คัมภีร์ และในรูปแบบหนังสืออีก ๑ เล่ม หลักฐานขั้นต่ำที่จะขอกล่าวถึงในที่นี้ คือ ศิลาจารึกทั้ง ๖ หลัก ซึ่งแบ่งเป็นศิลาจารึก ๖๙ อยู่ในบุญ กรกฏาคม ๒๕๕๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More