การทำบุญและการให้ทานตามหลักสอนของพระพุทธเจ้า : หน้า 8/140

บัณฑิตผู้รับแจ้งพิธีงกรทำบุญทั้งหลายใน พระสัมพุทธเจ้าผู้เสด็จไปแล้วโดยชอบ ซึ่งเป็นบุญเขตที่วายทานแล้วมีผลมาก ข้าเจ้าทำจิตให้เลื่อมใสในพระองค์ว่า พระพุทธเจ้าสีดจจากป่ามาสู่บ้านเพื่อประโยชน์แก่เราท่านจึงได้เข้าสิงสพวดงดี เพราะบุญนี้ธรรมะของข้าพเจ้าจึงเป็นเช่นนี้ เพราะบุญนี้พิพธ-สมบัติจึงสำเร็จแก่ข้าพเจ้า อีกทั้งธรรณะของข้าพเจ้าสำรวจไว้ไปทุกทิศ" นี้เป็นหลักวิชาที่ช่วยในการตัดสินใจทำทานของพวกเรา ถ้าจะทำบุญทั้งที่ควรทำอย่างไรจึงจะได้บุญมากที่สุดเมื่อหาทรัพยยด้วยความเหนื่อยยากลำบาก ทรัพย์นั่นจะได้เกิดประโยชน์ใหญ่อย่างเต็มตัวเราไปข้ามภาพข้ามชาติ ไม่ใช่เพียงทำตามความอารมณ์ทำเพราะอยากเด่นอยากดัง อยากมีชื่อเสียง หรืออยากให้คนยอมรับนับถือ ซึ่งยังไม่ใช่วัตถุประสงค์ของการให้ การจะทำความดีใด ๆ ต้องศึกษา หลักวิชาให้ดี ถ้าไม่รู้หลักจะได้ผลไม่เต็มที่ และต้องมีเป้าหมายการให้ามต่อหมายการให้ท่านที่ชัดเจน คือ เป็นไปเพื่อการบรรลุผล ผลนิพพาน พวกเราโชคดีที่ได้รู้หลักคำสอนจากพระบรมศาสดาแล้ว ก็ทำให้ถูกหลักการให้ ทำทานทั้งที่ควรทำอย่างไร เมื่อรู้หลักแล้ว ก็ทำให้ถูกหลักการ ให้ของตามสมควรแก่เวลาที่พอเหมาะพอควรแก่ธรรม ทั้งนี้นับเป็นบุญถ้วนหน้าแห่งคนดี ๆ "ถ้าบattสัตว์ทั้งหลายพิสูจน์แล้วการจะแน่นทานเหมือนอย่างที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสแล้ว สัตว์ทั้งหลายก็จะดำรงบำราศดีความตะหนี อันเป็นมลิน มีใจผ่องใส พึงให้ทาน ทายเป็นอันมากครั้งให้ทานถนัดกัน คือ ข้าว ในทัศนัยบุคคลผู้ควรแก่ของที่มาสักการบูชา ทั้งหลายแล้ว จีดจากความเป็นมนุษย์คงไปสู่ สุวรรค์ (ทานสูตร)