การเผยแผ่พระพุทธศาสนา : หน้า 62/140

ดังนั้น การที่คนวิจัยจะใช้ชีวิตที่ประเสริฐในแต่ละวัน เพื่อความสืบค้นคำสอนดังเดิม ซึ่งผ่านเวลามาร่วม 2,600 ปี นับจากที่พระองค์ทรงตรัสรู้ อันเป็น “อภิลิก” คือ ไม่จำกัดด้วยกาลเวลา และการให้ได้มา ซึ่งหลักฐานนั้น มีความจำเป็นต้องเริ่มสำรวจและเรียนรู้เส้นทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาดังกล่าวครั้งพระพุทธทาส ซึ่งการเผยแผ่ถูกจำกัดด้วยภูมิประเทศและความสามารถในการเดินทาง เรื่อยมาจึงยุคประวัติศาสตร์ ที่มากด้วยเรื่องราวความเป็นไปในแต่ละท้องถิ่นของดินแดนต่าง ๆ นอกจากชมพูทวีป พระพุทธศาสนาไร้ ซึ่งจะนำเสนอด้วยสาระพอสังเขป เพียงเพื่อให้เห็นเส้นทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาซึ่งส่วนใหญ เป็นเส้นทางเดียวกับเส้นทางการค้าแต่โบราณ และเมืองต่าง ๆ ที่ดิ่งบันเส้นทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนานี้ จะเป็นแหล่งข้อมูลให้คณะนักวิจัยได้สืบเสาะหลักฐานในงานวิจัย สืบค้นหลักฐานทางธรรมกาย ดังจะได้รับรายอย่างละเอียดในลำดับต่อไป