การทำงานและการสร้างบุญบารมี : หน้า 56/140

ในเมื่อเสียนเวลา เสียแรง และเสียทรัพย์ไปขนาดนี้ ถ้าสิ่งที่ได้ในการทำงานครั้งนี้ไม่ออกมาเป็นบุญบารมีที่เพิ่มขึ้น แล้วเราจะได้อะไร ถ้ามองไม่ออกว่า การทำงานเป็นสิ่งสะท้อนให้เห็นความรู้ความสามารถของเรา สะท้อนความประดิษฐ์ ความช่างสังเกต สะท้อนให้เห็นความหยาบ ความบ่งบง่ายของเรา ถ้าเราไม่เห็นบุญสะท้อนตรงนี้ เราจะไม่สามารถแก้ไขตัวเราเอง เวลาทำงานเราจะรู้ว่า เพราะเราทำเกินไปจึงมีขอบร่องตรงนี้ เราจะต้องแก้เพราะเราจะดีเรื่องนี้จังไม่มีการกระทบกระทั่งจุดนั้น ๆ เราจะต้องละเอียดเรื่องนี้ขึ้นไปอีก ถ้าเราทำงานไปแล้วและได้สะท้อนให้เห็นตัวของเราชัดขึ้นมากเท่าไร นี่คือการสร้างบุญบารมีของเรา เหนื่อยครั้งนี้เราได้กุญแจจริง ๆ นอกจากนี้ผู้ที่เกี่ยวข้องคือสามเณรได้อะไร เขาเสียเวลามาแล้ว เขาได้อะไรบ้าง พ่อแม่เขาได้อะไร ถ้าสามเณรมามแล้วไม่ได้ขึ้น ครวาหน้าจะมาบวชอีกหรือ แต่ถ้าสามเณรดีขึ้น เราก็เข้าใจ แล้วสามเณรน้อย ๆ นี้อย่างถูก ๆ จะไปช่วยตามผู้ใหญ่บวชพระก็ได้ พ่อแม่ก็เช่นกัน เห็นลูกเนิร์ดอย่างนี้ พอสามเณรกลับบ้านไปแล้วเรียบร้อยกว่าเดิม ทำความสะอาด จัดระเบียบทั้งตัวเองทั้งข้าวของในบ้านได้อย่างดี และรับผิดชอบงานในบ้านได้ พ่อแม่ก็จะสะท้อนใจน้ำตาซึมว่า เราดิว่าเราเลี้ยงลูกเป็น ความจริงเลี้ยงไม่เป็น ถ้าเลี้ยงลูกเป็น ลูกเราคงดีอย่างนี้มาถึงนานแล้ว เพราะเลี้ยงลูกไม่เป็นจึงต้องให้พระช่วยฝึก ลูกเราถึงได้ดีขึ้น แต่เลี้ยงลูกรายเลี้ยงไม่เป็น คงม็อกหลายแม่งม็ูกม็ูรู้ แล้วลูกเราก็มีอัตติน ๒-๓ คน บางคนก็เป็นผู้หญิง บางคนก็โตแล้ว เราก็ชอบพ่องของตัวเรามานาเก็จแล้ว ลูกเราคนนั้นนี่ขอบร่องที่ไม่ๆจะหาแก้ไขอย่างไรเดี๋ยวเราคงต้องเข้าสวด จะได้ไปหวีร์แก้ไขแล้วลูกเรามีจุดเด่นตรงนี้เราก็จะเสริมอย่างไร กลับมารวดนี้เสริมได้เพราะหลวงพี่ท่านช่วย ฉันนั้นต่อแต่นี้ไปเราต้องเข้าวัดแล้ว เงสะท้อนให้พ่อแม่เข้าวัดได้อย่างนี้ พ่อแม่จะซึ้งพระคุณพระและพระคุณพระศาสนา งบหรือเสียงที่มาบอรมคราวหน้าท่านไม่ต้องห่วง จะมาเอง ครู ก็เช่นกัน จะส่งลูกศิษย์ทั้งหลายแหลมให้ท่านฝึก และถ้าเราฝึกลูกเนิร์ดหรือ ลูกศิษย์ประเภทที่เขาติดแล้วให้กลับไปดีขึ้น ครวาหน้าจะกูลุกจตามเด็กทั้งโรงเรียนมาให้ท่าน แล้วท่านจะไม่เหนื่อยในการไปตามคน และที่สำคัญครูบาอาจารย์เหล่านี้จะเป็นกำลังของพระพุทธศาสนยิ่ง ๆ นี้ในภายภาคหน้า เพราะการอบรมสามเณรของท่าน