การฝึกสมาธิเบื้องต้น  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กรกฎาคม พ.ศ.2558 หน้า 125
หน้าที่ 125 / 140

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการฝึกสมาธิเพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต โดยมีข้อควรปฏิบัติในการฝึกสมาธิ เช่น ไม่ใช้กำลัง ไม่เร่งรีบ และให้ตั้งใจที่ศูนย์กลางกาย โดยทุกคนสามารถเข้าถึงพระธรรมและสุขภาวะที่ดีได้ ถ้าปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ และพิมพ์พระธรรมที่แท้จริงในใจ ส่งผลให้เป็นผู้มีความสุขทั้งในปัจจุบันและอนาคต

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิเบื้องต้น
-ความสำคัญของการมีสติ
-เทคนิคการตั้งใจระหว่างการนั่งสมาธิ
-ผลของการฝึกสมาธิต่อชีวิต
-ความสุขและความสำเร็จจากการฝึกสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจนไม่บังคับ ทำได้แค่ไหนให้พอใจแค่นั้น สิ่งจะหยุดได้ก็ต่อเมื่อเกิดความอยากจนเกินไป จนถึงกับทำให้ใจต้องสูญเสียความเป็นกลาง และเมื่อการฝึกสมาธิเกิดผลได้ "ดวงปุ้มเศียร" ที่ใส่ในใจ สายเกินสวย ติดต่อกันอยู่ที่ศูนย์กลางร่างกายแล้ว ให้มันตริกระลึกนึกถึงอุ้มเอามืออย่างแล้ว ผลแห่งสมาธิจะทำให้ชีวิตดำรงอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข ความสำเร็จและความไม่ประมาทได้โดยตลอดไป ทั้งนี้จะทำให้สมาธิละเอียดลออมากไปตามลำดับอีกด้วย ข้อควรรู้ ๑. อย่าใช้กำลัง คือไม่ให้กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่มีบลามเนือตามให้เห็นนิมิตรวดเร็ว ๆ ไม่เร่งแบ.น หรือกล้ามเนื้อหน้างาน ไม่เร่งตัว ฯลฯ เพราะการใช้กำลังตรงส่วนไหนของร่างกายกามาจะทำให้จิตเคลื่อนจากศูนย์กลางกายไปสู่จุดนั้น ๒. อยากเห็น คือทำให้เป็นกลางประมาณสติมให้ผลจากบริการมากและบริการนิมิต ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อไหร่ จงกลัวถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเห็นเอง การบังเกิดของดวงนิมิตนั้นอุปมาเหมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจจะเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อาจารย์กล่าว "โลกภายใน" คือกลิ่นแสงสว่างเป็นบทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปรุมมรรคแล้ว ฝึกสมาธิต่อไปผ่านกายมนุษย์ละเอียดยิบ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอุปรพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมภายแล้วจึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอริยาบทใดก็ตาม เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือยืนดีดีอย่าข้างานที่จัดไปไว้ที่นี่เป็นอย่างน้อย ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกันถึงบริกรรมสมาธิเป็นดวงแก้วใสคว้านานตลอดไป ๕. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปถึงไวที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้ว หายไปไม่ต้องตามหา ให้วางนาบประคับต่อไปตามปกติ ในที่สุดปลง นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชอบปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ ๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้ดงพระจุมบรรจบแล้ว ก็ให้มั่นประคองดวงปรุมมรรคันไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้พึงของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม ทีจะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุขความเจริญ ทั้งในภพชาตินี้และภพชาติหน้า หากสามารถนำต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษย์ชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และผ่านนุ่ง สันติสุขบนโลกนี้ทุกคนไปฝันก็อย่ามีดินอย่างแน่นอน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More