ชีวิตที่ลำบากของคุณแม่ : หน้า 113/140

อย่างที่คิด ตรงข้ามข้างคุณแม่ถูกคุณยายทอด ซึ่งเป็นภรรยาใหม่ของพ่อใหญ่ใช้ให้ทำงานหนัก อยู่ตลอดเวลา ทั้งช่วยทำนา เลี้ยงหมู เลี้ยง ควาย ดำก้านว่านะ ๗ หาบ ผ้าฟื้น ทำงาน จิทาะสารพัดอย่าง แต่คุณแม่ไม่เคยได้รับ ความรักความเอาใจจากคุณยายทวดเลย กลับถูกลูกของคุณยายทวดเอาอัตราเปรียบ อยู่เสมอ วันใดคุณแม่ทำอะไรไม่ได้ใจก็จะ ถูกคุณยายทวดเมินตีอยู่บ่อย ๆ แม้แต่เสื้อผ้า ก็ไม่เคยซื้อให้ใหม่ ปล่อยให้ใส่ชุดเก่า ๆ ขาด ๆ จนโตเป็นสาว คุณแม่อายเพื่อน ๆ จนแทบ ไม่กล้าออกจากบ้านเลยครับ พ่อใหญ่ส่งให้คุณแม่เรียนหนังสือแค่ ป.4 จากนั้นก็ออกจากโรงเรียนมาช่วยทำงาน พ่อใหญ่เป็นคนดูแลคู่ร้าย ถ้วนไหนไม่ กินเหล้าก็จะพูดด่ากับคุณแม่ แต่ถ้าวันไหนไป เมามาก็จะเกรี้ยวกราดอาละวาดใส่คุณแม่ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน ตกเย็นถ้ารู้ว่า พ่อใหญ่กินเหล้ามา คุณแม่จะหลบไปอยู่ ได้ฎบ้าน เพราะหากอยู่ใกล้ ๆ ก็จะถูก พ่อใหญ่ค้ำแขน รวมผล แล้วลากไปเมียนดี ถ้าวันไหนนํามาออกก็จะเต้นและ แกล้งมันน่าออกูใส่เนื้อท่านก็จะรีบวิ่งขึ้นต้นไม้เพื่อหลบลูกกระสุน บุกป่าไหม้หัวซุทาชูซุน บางครั้งก็หนีไปหลบ ที่กองฟ่อนซึ่งเป็นที่เผาศพ รองเท้าก็ไม่ได้ใส่ กลัวผี ก็กลัวลูกกระสุนของพ่อใหญ่ มากกว่า คุณแม่จึงต้องทนรอฉันสร้าทำให้ พ่อใหญ่สร้างเมาจึงจะยอมกลับบ้าน คุณแม่ทนทุกข์ในสภาพนี้เรื่อยมาจนได้แต่ดีใจว่าจะต้องหนีไปจากนี้แล้ว' เมื่อวันหนึ่งขณะที่คุณแม่อายุได้ ๑๕ ปี ท่าน