การพึ่งพาเทคโนโลยีและผลกระทบต่อชีวิตมนุษย์ : หน้า 15/34

52 ธรรมชาติ วาสนา วิชาการวิทยาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวมเล่มที่ 8) 2562 เสมือนจริง เป็นต้น สภาพการณ์ต่างๆ ที่กล่ำมา นี่ เป็นสิ่งแวดล้อมทางเทคโนโลยีที่มนุษย์ในสังคมโลกปัจจุบันต้องเฝ้าระวังในทุกวัน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นสภาพการณ์ที่สร้างความซับซ้อนให้กับกระบวนการรับรู้ของมนุษย์มากขึ้น เป็นการสร้างเกาะหรือร่มปิดกันการเกิดความตระหนันในความเป็นจริงที่ถูกต้อง ลักษณะของการพึ่งพาเทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมที่เป็นวัตถุปะกันนี้สร้างความเสียสมดุลให้เกิดขึ้นกับชีวิตสมดุลถึง 4 มิติ คือ 1. การเสียสมดุลทางกายภาพร่างกาย หมายถึง ชีวิตขาดความสัมพันธ์เชื่อมโยงกับธรรมชาติแท้จริง เพราะชีวิตเจริญเติบโตอยู่ในป่าคอนกรีด ภายใต้สังคมเทคโนโลยีที่ติดตัวอยู่ตลอดเวลา เสียเวลา มากมายอยู่ในยานพาหนะใช้เป็นพาหนะเดินทางออกจากบ้านไปโรงเรียนหรือที่ทำงาน เติบโตอยู่ภายในห้างสรรพสินค้า ที่ใช้เป็นที่ดินดูสินค้า พักผ่อนหรือรับประทานอาหาร การใช้งานภายในเทคโนโลยีมากเกินไป อยู่กับโทรศัพท์มือถือ ตุ๊กตา ทีวี หรือแอพรีคอนดชันมากเกินไป ชีวิตเริ่มเป็นเหมือนดักแด่ที่ไม่อาจออกมาจากภาพไกลของตนเอง ประสาทสัมผัสทางกายภาพที่ผ่านมา วันที่ ปีก็สิ่งที่เป็นวัตถุดูเหล่านี้มากๆ ร่างกายไม่ได้สัมผัสและไม่ได้รับพลังของโลกธรรมชาติที่แท้จริง ร่างกายจึงสูญเสียสมรรถภาพในการดำรงอยู่ตามธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต ส่งผลให้เกิดโรคภัยไขเจ็บนานาประการ สภาพร่างกายจึงอ่อนแอ ขาดพลัง ส่งเสริมการสร้างสมดุลจากภาวะจิตที่แท้จริง 2. การเสียสมดุลทางความคิด หมายถึง ชีวิตได้รับอิทธิพลแห่งความสะดวกสบาย จากการใช้วัตถุปะกันนี้ ชักนำให้เห็นว่า การดำเนินชีวิตในเชิงวัตถุนิยมที่จับต้องได้เช่นนี้ เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว มองชีวิตเป็นต้นทุนกำไรแบบทุนนิยม มองชีวิตเป็นการได้เปรียบเสียเปรียบ มองชีวิตภายใต้เหตุผลเชิงอัตตาเป็นศูนย์กลาง มองคุณค่าของ