ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะรณะ
วาสนา วิววิถีทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวมเล่มที่ 8) 2562
จิตมีความมั่นเดี่ยวยังไม่ฟูงซ่านด้วยสามารถแห่งนภมะเป็น สมาชิกวิมานด้วยอรภวาเห็นธรรมที่เกิดในสมาธินั้น โดยความเป็นสภาพไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ โดยความ เป็นนัตตา ด้วยประการดังนี้ สมาธิจึงมีค่อน วิถีสมาธิมภาย หลัง เพราะเหตุนี้ ท่านจึงกล่าวว่า เจริญวิปัสสนามสมาธิเป็น เบื้องต้น....23
การใช้สมาธะและวิปัสสนาเป็นกระบวนการปรับสมดุลให้มาก และจูปมิลักษณะพนกจะสิ่งร้อยรัด ควบงำ ปกคลุม ดั่งศักยภาพไ้ว จนสามารถพ้นจากสังโยคครองร้อยรัดทั้ง 10 ประการ สิ่งร้อยรัดนี้เอง ที่เป็นพลังแห่งความไม่สมดุลภายในจิตใจ สังโยคนี้จะสิ้นไปได้ก็ต่อเมื่อ ผู้ที่ปฏิบัติได้มุเทภทั้ง 5 คือ พระ 5 ได้แก่ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญาให้เต็มเปี่ยม จึงจะสามารถปรับสมดุลจนนำไปและจูงได้อย่าง สมบูรณ์ ตัวธรรมที่เป็นอินทรีย์ทั้ง 5 นี้สมดุล ธรรมชุดนี้ก็จะกลายเป็น พลังธรรมขึ้นเพื่อปรับชีวิตให้มีคุณภาพและศักยภาพในการเข้าไปเห็นแจ้ง และคัดเสีย which ก็เสร็จรัดในได้
6. หลักการปรับสมดุลชีวิตด้วยปัญญา เพื่อความสงบจากอุปฐ
การปรับสมดุลชีวิตหรือำนรูปด้วยการสงบอย่างสิ้นเชิงจาก อุปฐได้แก่ กิลสาลครื่องร้อยรัดทั้งมวล ความสมดุลระดับสุดท้ายนี้ คือ พระนิพพาน ชีวิตที่ดำรงอยู่ในสภาวนิพพานนี้ไม่ตกไปส่วนนที่ ช่างไหนอีก เป็นความสมดุลแห่งรูปร่างและนามร่างที่เป็นนิรันดร์ ข้อความในทุทธนิกาย มหานิทเทสนแสดงถึงอุปฐิว่าไว้
23 ขุปปติ 21/1-2/413-414