การหาสมดุลในชีวิตและปัญหาของวัตถุนิยม : หน้า 16/34

ชีวิตอยู่ที่มูลค่า ใช้ชีวิตเป็นการตอบสนองความต้องการ ผลกระทบจากการสูญเสียความสมดุลทางความคิดเช่นนี้นำไปสู่ความขัดแย้งอย่างไม่มีที่สิ้นสุด มีแต่ปัญหาต่อเนื่องกันไม่รู้จบ ความคิดในการพาตัวออกจากกับดักแห่งวัตถุนิยมถูกปิดกั้นมุ่งไปในเชิงหาความสะดวกสบายให้แก่ตนเองฝ่ายเดียว 3. การเสียสมดุลทางอารมณ์ความรู้สึก หมายถึง ชีวิตที่ผูกพันอยู่กับความรู้สึกล้าที่ผูกติดไว้กับความรัก โลก โกรธ หลง อย่างขาดสติในการพิจารณา ไต่ตรอง หลงตามกระแสความนิยมแบบตามๆ กันไป เช่น ความหลงไหลคลั่งใคล้ต่อดารานักแสดง คนโปรด หรือทดลองเมืองคนโปรด หรือผู้นำศาสนาคนโปรด ปรุงแต่งค่านิยมต่อรถยนต์ ของระดับหุ้น จนเกิดความรู้สึกต่อบุคคล สิ่งของ หรือสถานบัน ว่าเป็นทั้งของชีวิตความนิยมคลั่งได้ ในบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง อย่างไม่มีเหตุผล ไม่มีความยับยั้งชั่งใจ เป็นสภาพวิถีชีวิตที่เสียสมดุลไป 4. การเสียสมดุลทางปัญญาที่เข้าถึงความจริง หมายถึง ปัญญา ที่สามารถนำพาชีวิตได้สูญเสียความถูกต้องไป กลายเป็นปัญหา ที่ตกในอำนาจของความคิดคำงออย่างไร้เหตุผลของตนเอง มองทุกอย่างด้วยกิเลสที่มีอยู่ในตน เป็นความเห็นแก่ตัว ไม่สามารถเห็นความเป็นจริงที่ถูกต้องได้ เห็นแต่สมมติ ไม่เห็นปรมัตติ คิดมุ่งไปแต่ตรภายนอกตน ไม่เคยเหน็บแนมกลับเข้ามาพิจารณาภายในตน เห็นโลกภายนอกมีแต่สิ่งสมมติ ทำให้หลงอยู่กับสมมติที่โลกตั้งให้ เช่น หลงอยู่กับภาวะราดศักดิ์ทรัพย์สินเงินทอง เกียรติศักดิ์ชื่อเสียง จนติดดียด และถือเอาว่า ชีวิตที่แท้เป็นสิ่งเหล่านี้ นอกจากนั้นยังเข้าใจปลาด คลาดเคลื่อนจากความจริงในการถือเอาสิ่งไม่เกี่ยว ว่าเที่ยง สิ่งที่เป็นทุกข์ ว่าเป็นสุข สิ่งที่เป็นนัตตา ว่าเป็นอตตา สิ่งที่เป็นอุสะ ว่าเป็นสุข ดั่งที่พระพุทธเจ้าสร้างไว้