ข้อความต้นฉบับในหน้า
พุทธภิญญากับการปรับสมดุลชีวิต
Budhi-Patîna for Life Adjustment
แห่งมหาสติปัฏฐานสูตรที่ใช้พิจารณานำให้จิตใจไปสู่ความเป็นบวกและความเป็นบที่เรียกว่า อภิษฐานและโทมนัส ความยินดีและยินร้ายเน่องเป็นการทำให้ปัญญาเสียสมดุลในการไม่เห็นความจริงของชีวิต การเห็นแจ้งในสิ่งที่เป็นความจริง ย่อมสามารถตัดงจรว ทำลายกระบวนรวมฝายถอดลงได้ด้วย ค่อยๆ แก้ไขความเคยชินเก่าๆ พร้อมกับสร้างแนวสักใหม่ให้เกิดได้ คือ นิษฐ์ไม่หลงตกอยู่ในความยินดี ยินร้าย ชอบ ไม่ชอบ สภาวะนี้นำไปสู่การเสียสมดุลทางจิตใจ จิตที่ไม่เสียสมดุลจะเป็นจิตที่มีคุณภาพ เป็นจิตบริสุทธิ์งดงาม ไร้ปัญหา เป็นอิสระไม่ถูกบีบจำกัดให้ขดบเข และไม่ถูกเคลื่อนไลให้มองมัว สิ่งทั้งหลายตั้งอยู่ตามสภาพของมัน และเป็นไปตามธรรมดาของมัน
คัมภีร์ปฏิสโมฬิธรรมมรรค ได้แสดงให้เห็นว่าทั้งสมะและวิสสานั้นต้องไปด้วยกัน ช่วยเหลือสนับสนุนกันและกันไป เพื่อให้เกิดการตระหนักในความจริงแท้ เพื่อให้เกิดญาณทัสนะในขั้น ธาตุ ธาตุแก่ตนทั้งมวลว่าเป็นภาวะที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดลไป ทำให้อุณหภูมิ และสิงโยษสิ้นไปดังข้อที่แสดงไว้อย่างนี้
ภิกษเจริญสมถานะมีวิสิสาธเป็นเบื้องต้น เมื่อภิญญนันเจริญ สมะมีวิสสาธเป็นเบื้องต้นอยู่ มรรคอย่อมเกิดขึ้น ภิกษนันเสพ เจริญทำให้มากซึ่งมรรคนัน เมื่อภิญญนันเสพ เจริญทำให้มากซึ่งมรรคนันอยู่บ่อยจะสังโยชน์ได้ อนุสัยอ่อนลงไป
อีกประการหนึ่ง ภิกษเจริญสมะและวิสสาธคู่อันไป เมื่อภิญญนันเจริญสมะและวิสสาธคู่กันไปมรรคอ่อนเกิดภิญญนัน เสพ เจริญ ทำให้มากซึ่งมรรคนัน เมื่อภิญญนันเสพ เจริญทำให้มากซึ่งมรรคนันอยู่ ย่อมสะสังโยชน์ได้ อนุสัยอ่อนลงไป...
ภิกษเจริญวิสิสาธานิสสมาธิเป็นเบื้องต้นอย่างไร ความที่