พระธรรมปฐมคำแปล ภาค ๑ - หน้า 212 : หน้า 214/288

ประโยค- พระธรรมปฐมคำแปล ภาค ๑ - หน้า 212 แล้ว ก็นายมาลาการนี้ได้สะชีวิตกระทำบูชาเราแล้ว, เขายังจิตให้เลื่อมใสในเราด้วยอาการอย่างนี้ จักไม่ไปสู่นุติ สุดสุดนัก ดังนี้แล้ว ครับว่า :- "นายมาลาการ จัดดำรงอยู่ในเทวดาและมนุษย์ ทั้งหลาย จับไปสู่คุณ ตลอดแสนกัน, นี่เป็นผลแห่งกรรมนัน, ภายหลังเขาจักเป็นพระปัจเจก- พุทธะ นามว่าสุขนะ." ก็ในเวลาพระศาสดาเสด็จจึงวิหาร เข้าไปสู่พระคันธกุฎี ดอกไม้เหล่านี้ตกลงที่ชุมพระทวารแล้ว. [ไม่ควรทำกรรมมิให้เดือดร้อนภายหลัง] ในเวลาเย็น ภิกษุทั้งหลายสนทนากันในโรงธรรมว่า "หมม ! กรรมของนายมาลาการ นำอุศรถัย, เธอสะชีวิตเพื่อพระพุทธเจ้า ผู้ดำรงธรรมพระชนม์อยู่ กระทำบูชาด้วยดอกไม้แล้ว ได้ของพระ- ราชทานชื่อว่าหมวด ๙ ล้วน ในขณะนั้นเอง." พระศาสดาเสด็จออกจากพระคันธกุฎี แล้ว ไปสู่โรงธรรมด้วยการเสด็จไป ๑ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่ง ประทับนั่งบนพระพุทธอาสน์แล้ว ครั้นถามว่า "ภิญทุ่งหลาย บัดนี้ เธอทั้งหลายยังประชุมกันด้วยออะไรหนอ ?" เมื่อภิญทุ่งเหล่านั้นกราบทูลว่า "ด้วยกล่าวชื่อซี, จึงกล่าวว่า "อย่างนั้นภิญทุ่งทั้งหลาย ความเดือดร้อนในภายหลังอ่อนไม่มี โสบันเท่านี้เอง ย่อมเกิดขึ้นในขณะนี้ระลึกแล้ว ๆ เพราะบุคคลกระทำกรรมใด, กรรม