พระธรรมปฏิรูปแห่งอิสลาม พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 3 หน้า 206
หน้าที่ 206 / 288

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้พูดถึงผลของกรรมที่บุคคลกระทำ รวมถึงการสำนึกผิดและการร้องไห้เพื่อขออโหสิกรรม ซึ่งทำให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถบรรลุผลในด้านต่าง ๆ เช่น โสดาปฏิผล ในการเทศนานั้นมีการประชุมของอุบาสกและภิกษุที่มารวมกันในคำสอนนี้และประสบความสำเร็จเกี่ยวกับการตระหนักถึงผลจากกรรมที่ตนเองสร้างขึ้น โดยเฉพาะในแง่ของความเศร้าโศกที่อาจตามมาในอนาคตจากการทำกรรมที่ไม่ดี เช่นเดียวกับแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับการตระหนักรู้และการปล่อยวางในบริบทของธรรมะ ซึ่งนำไปสู่ความเห็นอกเห็นใจและการเดินต่อไปในเส้นทางของการพัฒนาทางจิตใจอย่างยั่งยืน ไม่ว่าจะเป็นภิกษุหรือชาวนา

หัวข้อประเด็น

-กรรมและผลกรรม
-พระธรรมศึกษา
-โสดาปฏิผล
-การตระหนักรู้ในอิสลาม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปฏิรูปแห่งอิสลามภา- หน้า 204 [แก้ความ] บรรดาบานเหล่านั้น สองบานว่า ความว่า บุคคล กระทำกรรมใด คืออาจสามารถให้คิดในอาณาจักรทั้งหลายมีร้อนเป็นต้น ได้แก้ มักถูกเป็นกันไว้ เมื่อดามะสังก ถึงชื่ออ่อนคิด ร้อนในภายหลัง คืออ่อนเศร้าโศกในภายหลัง ในขณะที่ศึกถึง แล้ว ๆ, กรรมมัน อันบุคคลกระทำแล้วไม่มีดี คือไม่งาม ได้แก้ ไม สะอาด สองบานว่า ยสู อสูมัง ความว่า เป็นผู้มานชุมน้อม น้ําตา ร้องไห้ ย่อมเสวยผลกรรมใด ในเวลาขบเทศนา อุบาสกชาวนา บรรลุโสดาคติผลแล้ว แม้ภิกษุประชุมนั้นเป็นอันมาก ก็บรรลุอิสผลทั้งหลาย มีโสดาปฏิผล เป็นกันเอง ดังนี้แล. เรื่องชาวนา จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More