พระถัมภ์และนายมาลัยการ : หน้า 210/288

ประโยค - พระถัมภ์นี้ถูกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 208 [นายมาลัยการบอกแก่รอญ] นครทั้งสิ้นล่วงลือแล้ว บรรดาชน ๑๙ โกฎิ คือในขาใน นคร ๕ โกฎิ ภายในนคร ๕ โกฎิ ชายหรือหญิงแม้คนหนึ่งชื่อว่า จะไม่ถือเอากีบออกไปอย่าไปมี มาชนบันลือสือลสานัท ทำการก ่อนผ้าขึ้นตั้งพันอยู่ข้างหน้าของพระศาสดาเทียว แม้พระศาสดา เพื่อจะทรงทำคุณของนายมาลัยการให้ปรากฏ ได้เสด็จเข้าไปใน พระนครประมาณ ๓ คาวุต โดยหนทางเป็นที่เที่ยวไปด้วยกอง นั่นเอง สรีระทั้งสิ้น ของนายมาลัยการเต็มเปี่ยมด้วยปีติ มีวรรณะ ๕. นายมาลัยการนี้เที่ยวไปกับพระศาสดาหน่อยหนึ่งเท่านั้น เข่าไปใน ภายในแห่งพระพุทธองค์ มี เป็นราว่างลงในรสนิษแรมโสลิ ขอชมเชย ถ้วยบังคมพระศาสดาแล้ว ได้คือเกาะช้ำลำนี้แล้นแปลงเป็นแหล่ง ครั้งนั้น กรรณาถามว่า "ดอกไม้อยู่ที่ไหน ?" มาลัยการ. เรานุซูพระศาสดาแล้ว ภรรยา. บัดนี้ ท่านจักทำอะไรแค่พระราชเล่า ? มาลัยการ. พระราชาจะทรงมาเร่งดาม บนไล่จากเม่นแควัน ค่ำกลม, เราสะสะแด็จสุขพระศาสดาแล้ว, ดอกไม้ทั้งหมดมี ๔ คำ, บูชาชื่อเห็นปานนี้เกิดแล้ว, มาชนทาการให้ร้องตั้งนับ เที่ยวไปกับ พระศาสดา, นั่นเสียงให้ร้องของมาชนนั้นในที่นั่น. [ภรรยาไม่เลื่อไสฟ้องพระราชา] ลำดับนั้น ภรรยาของเขาเป็นหญิงอัณฑฆาต ไม่ยังความเลื่อไส ในพระปฏิหาริย์เห็นปานนั้นให้เกิด ค่าเขาแล้ว กล่าววว่า "ธรรมดา