มหาวรร : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 13 / 16

ประโยค - คงมีสมิณา สักการะ อธิษฐานพระวินัย มหาวรรด ตอน ๒ - หน้าที่ 290 บทว่า อนวิจฉาการ มีคำอธิบายว่า ท่านจงทำการที่พึงรู้ตาม คือ คิด พิจารณาแล้วจึง…

บทความนี้นำเสนอการตีความหมายของคำสำคัญในพระวินัยมหาวรรต รวมถึงความคิดเกี่ยวกับการกระทำที่เป็นไปตามพระธรรมและศีลธรรมที่กล่าวถึงในบทเรียนต่าง ๆ โดยเน้นการพิ…

ประโยค - ตลอดมินนพาสำหรับ อรรถาคมพระวินัย มหาวรร ดอน ๒ – หน้าที่ 291 บทว่า ปฏิจฉามี มัวามว่า มังสะที่เขาเจาะจงกระทำ อีกอย่างหนึ่ง คำว่า "ปฏิจฉาม" นี…

บทความนี้อธิบายความหมายของคำว่า 'ปฏิจฉาม' ซึ่งเกี่ยวข้องกับนิติกรรมในพระวินัย โดยอธิบายถึงหลักคำสอนที่กล่าวถึงการบริโภคและการทำกรรม ข้อความยังได้อ้างอิงถึงการไม่มีสิ่งที่สร้างขึ้นมาจากการกล่าวดู ควบคู

ประโยค - ตัดสนิมปาสักทุก อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 295 สหยใสดในอากัปกิริยา คำอยู่แม้รัสตรีเดียว, [200] อามิสนัน เป็นอันโตวคละ และอามิ…

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายหลักการทางพระวินัยในมหาวรร โดยมีการกล่าวถึงอามิสและเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติและกฎหมายทางศาสนา อธิบายถึงความสัมพันธ์ร…

ประโยค - คัดลอกมาจากเทคนิคพระอรรถกถาวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 297 เพื่อฉองการฉันเนยใส ในวันที่มีอาหารน้อย." ลำดับนั้น พระตรีสสระจึงบอกกับท่านว่…

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการฉันเนยใสในวันที่มีอาหารน้อย โดยพระตรีสสระได้ให้คำเตือนเกี่ยวกับการจัดเก็บอาหารและวินัยของภิกษุ นอกจากนี้ยังมีการพูดคุยเกี่ยวกับความสำคัญของการปฏิบัติตามกฎระเบียบทางศาสนา และการอ

ประโยค - คดีสมุนไพรที่ทำ อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 302 บทว่า นาพิยานาปกน ได้แก่ ทะนานและถุง มีคำอธิบาย ว่า ชนทั้งหลายย่อมรมกวด คือ ย่…

เนื้อหาในตอนนี้เกี่ยวข้องกับการอรรถาธิบายถึงการดูแลสมุนไพรและการโกนผมของภิกษุ รวมถึงการให้ส่วนที่สูญเป็นธรรมเนียมและข้อห้ามต่างๆ ที่พระผู้พระภาคได้วิจารณ์เพื่อให้ภิกษุทั้งหลายมีแนวทางในการปฏิบัติอย่าง

ประโยค - ตวดสมมุติสากิจา อรรถภาพวิจิ มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 306 เจ็ดวัน," ตรัสว่า อายุวิวิทีรับประเคนแล้ว (ปนกับสัตตาหลาก) ควรเจ็ดวัน." ก็เม…

บทความนี้พูดถึงแนวทางและอรรถภาพวิจิในมหาวรรค ชี้ให้เห็นความสำคัญของเจ็ดวันและการปฏิบัติตามสิกขาบท รวมไปถึงการวิเคราะห์ในกรณีวิกฤติและการดูแลรัก…

ประโยค - คติสมันปาสักทัก อรรคถาพระวินัย มหาวรรด ตอน 2 - หน้าที่ 307 [๒๐๘] กุญแจนักบวช วรรณนา [เรื่องกิฏิชาวเมืองปาเยุยะ] วินิจฉัยในกุญแจนักบวช เ…

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'ปะเจยุญา' ซึ่งหมายถึงชาวจังหวัดปาเยุยะ และบทว่า 'อารุณญา' ที่สะท้อนถึงอำนาจและบุคลิกของพระภิกษุในพื้นที่ดังกล่าว นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงความหมายของคำว่า 'มิลปฏิอุภู' ที่เชื

ประโยคประกอบ - ดนตรีมัณฑปสักทัก อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 310 ข้อว่า โยจ ตกุต จิวรูปปาโธ มีความว่า จะเป็นจิวของ ภิกษามาสเนตรผู้มารหมภาพในสม…

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการรับจีวรของภิกษุ โดยระบุว่าภิกษุที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดนั้นจะต้องได้รับการพิจารณาจากจำนวน และเงื่อนไขต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง การวางข้อกำหนดในการรับจีวรเป็นสิ่งจำเป็นที่ช่วยรักษาค

ประโยค - ตายสนิทนำปาสกำ สักกำ ธรรมะภาวนา มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 312 จริงอยู่ แม้ผ้าที่เป็นน้าขาว โดยสีเนื่องมาแต่เรือนช่างูก ที่เดียว กรใช้ไม่ใด้ …

บันทึกเกี่ยวกับการจัดเตรียมผ้ากฐินและการทำจีวรในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการซักผ้าเตรียมให้สะอาด พร้อมด้วยการมีภิกษุหลายรูปเข้าร่วมช่วยกันในกระบวนการ นอกจากนี้ยังมีการจัดการและการอภิปรายเกี่ยวกับการถวายผ้า

ประโยค - ตลอดสนิปลาเพื่อทำ อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 319 การกรานของบุคคลเสีย. ข้อว่า นิสสึสมภ์โร อนโมทิติ มีความว่า กิณีผู้อื่นออก อุ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการอรรถกถาพระวินัยมหาวรรคในตอนที่ 2 ซึ่งอดีตพระธรรมสังคาวาจารย์ได้ชี้แจงถึงข้อปฏิบัติในการถวายผ้าที่ใช้แล้วและการกรานอุุ่น เ…

ประโยค - คติสงบปาสาทิภา อรรถาคารวะวิเนย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ๓๒๑ บทว่า พิสิมา กุตตุส มีความว่า ไปสู่วันอีกนึ่งไกลเทียว สองบทว่า เฮ ว โหติ มีความว่…

เนื้อหาพูดถึงคำสอนในคัมภีร์เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางใจและการปล่อยวาง คำว่า 'พิสิมา กุตตุส' สื่อถึงการเดินทางไปสู่วันใหม่ พร้อมกับการรำพึงถึงการเสื่อมของอาวาสปลิโพธ ในการ谈แลกเปลี่ยนในมติการร้องสุญมั ซ

ประโยค - คติสนับสนุนปาฐกถา อรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 324 แม้ในความว่างและความปลอดภัยนี้แน่ คำที่เหลือทุก ๆ สถาน ดึงตันนั้นนะแน่. กฐินิก…

ประโยค - ตริตนฺปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 325 [๒๐] จีรวักขณะ ภรรยา [เรื่องหมอชีวิต] วินิจฉัยในจีรวักขณะ พึงทราบดังนี้ :- บ…

บทความนี้ว่าด้วยการวินิจฉัยในจีรวักขณะ ซึ่งมีการกล่าวถึงความหมายของบทต่างๆ เช่น ปกฎฎา และ อติสฺสา รวมถึงบทบาทของพวกมนุษย์และสิทธิ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำสอนของพระผู้ทรงธรรม นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่า

ประโยค - ตอนอสนั่นป่าสำหรับ ท้อรอกกพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 331 อาหรือ ?" ตอบว่า หมอชีวกกรมว่า "ได้รับว่า สมองศรีระย่อมไม่อยู่ ที่ได้ เพราะกา…

เนื้อหาเกี่ยวกับการรักษาและการสนทนาระหว่างหมอชีวกและเศรษฐี โดยเฉพาะเรื่องการฟื้นฟูสมองศรีและผลกระทบที่เกิดขึ้นในร่างกายของเศรษฐี. พระราชมีวิธีการกำจัดแมลงปองด้วยคำณิจที่จะนำไปสู่การทรงรักษาพื้นที่. ข้

ประโยค - คดีสนมัปาสาธิก อรรถกาถพระวินัย มหาวรรณะ ตอน ๒ - หน้าที่ 333 ว่าดว่า นินจูรเสลี ได้แก่ ถ่ายแล้ว. ผ้าถวมคงส่งว่ามึ้งเสียดี้มที่ป่าซาในอุดต…

เนื้อหาในช่วงนี้นำเสนอเกี่ยวกับคดีสนมัปาสาธิก ซึ่งมีการพูดถึงการใช้ผ้าสีเอหยกยงและกิจกรรมที่เกิดขึ้นในเวลานั้น รวมถึงความคิดเห็นของอาจารย์บางเหล่าที่ชี้การใช้ผ้าในพิธีกรรมต่างๆ โดยเฉพาะในพระราชาและการ

ประโยค - ตอนสนับสนำสบจิกภาคก อธรรกภาพวัติย มหาวรร ดนที่ 2 - หน้าที่ 334 ทานไว้ หมอชีวมาแล้วได้กราบขอบคุณอันนี้คือพระผู้มีพระภาคว่า "อันแค่พระผู้มีพร…

ในเนื้อหา กล่าวถึงการถวายบิณฑบาตแก่พระผู้มีพระภาค โดยมีโสณเศรษฐบุตรเป็นตัวละครสำคัญที่บริจาคข้าวสุกและของหอมให้กับพระเถระและพระผู้มีพระภาค การถวายบิณฑบาตครั้งนี้แสดงถึงความกตัญญูและการกระทำที่ถูกต้องใ

ประโยค - ตอดสนั่นป่าสักกก อรรถาธิบาย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 335 ความอยากของพระราชา จึงรับสั่งให้ถวายอินทขมาหนึ่งซึ่ง เทวดายังมีได้แทรกโอชาล แ…

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์พระธรรมเทศนาในมหาวรรค ตอน ๒ โดยเน้นถึงความปรารถนาของพระราชาในการถวายอินทขมาสำหรับเทวดาและการสนทนาที่สำคัญระหว่างพระผู้มั…

ประโยค - ตอดสมันปาสำทิตย์ อรรถภาพระวัง มหาวรร ดอน ๒ - หน้าที่ 339 พึงทราบดังนี้ :- สมควรแ ต่จะสมมติในท่ามกลางสง มั่งง่วง ภายในวัดก็ได้ ใน ขณะสมมต…

เนื้อหาเกี่ยวกับการสมมติในวัดว่าเป็นสิ่งที่สามารถทำได้ โดยต้องอยู่ในท่ามกลางสงบและมีความระมัดระวัง การรับรู้ของภิกษุที่เกี่ยวข้องกับการทำสมมติและการวางกรรมนั้นถูกต้องแล้ว ว่าวินิจฉัยในการสมมติและสถานท

ประโยค - คัดสนับจากสำนักอรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 343 สองบทว่า โลกหล้า อลิส คือ ได้ทำเสียงดังอย่างนี้ว่า "ท่าน จงให้เถ่าอาจารย์ของ…

บทความนี้กล่าวถึงการวิจารณ์ความลำเอียงในการให้ของภิกษุ โดยเน้นที่การทำเสียงดังเพื่อเรียกร้องให้รวมทางการให้แบบไม่ลำเอียง พร้อมแสดงถึงความสำคัญของการเป็นกลางและการรู้จักธรรมเนียมการให้ที่ถูกต้องในบริบท

ประโยค - ตยสงั คมัง ปสาทิกา จักกากระวังวัน มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 344 หนึ่ง ๆ ซึ่งมีราคาผลและสลิมกษะปนะ ฯ พอทั่วกัน อย่างนั้น นั่นเป็น การดี ถ้าไม่…

บทความนี้อธิบายถึงวิธีการแจกส่วนของภิกขุและสามเณรในพระพุทธศาสนา โดยมีหลักการแบ่งส่วนอย่างเป็นธรรมและการรับผิดชอบทางด้านกิจกรรมที่เหมาะสมของสามเณร นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงคุณค่าของการแจกส่วนอย่างถูกต้อง