ตอดสนั่นป่าสักกก - อรรถาธิบายมหาวรรค ตอน ๒ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 109
หน้าที่ 109 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์พระธรรมเทศนาในมหาวรรค ตอน ๒ โดยเน้นถึงความปรารถนาของพระราชาในการถวายอินทขมาสำหรับเทวดาและการสนทนาที่สำคัญระหว่างพระผู้มัคภาคกับผู้ใกล้ชิด เพื่อเปิดเผยเกี่ยวกับสมบัติของโลหะและการบวชของผู้ควรค่าในบริบทนี้ เช่น หมอชีวกโกมารภัจจน์ที่ได้กราบทูลเนื้อความเกี่ยวกับข้อกฎหมายและพระธรรมเทศนาด้วยความเข้าใจลึกซึ้ง ซึ่งมีการพูดถึงการถือบังคับสุกูลของภิกษุในช่วงเวลาดังกล่าว.

หัวข้อประเด็น

-พระราชาและความปรารถนา
-การถวายอินทขมาสำหรับเทวดา
-การสนทนาระหว่างพระผู้มัคภาคกับหมอชีวก
-การวิเคราะห์พระธรรมเทศนา
-โลหะและการบวชของผู้ที่สมควร
-บริบทของภิกษุและการถือบังคับสุกูล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตอดสนั่นป่าสักกก อรรถาธิบาย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 335 ความอยากของพระราชา จึงรับสั่งให้ถวายอินทขมาหนึ่งซึ่ง เทวดายังมีได้แทรกโอชาล แก่พระราชา ท้าวเธอ สวยแล้วลูกถาม ว่า "โภชนานำจากอุตตรครูฑวีปหรือ พระเจ้าข้า?" พระผู้มัค ภาคคร่าว่า "มาหาพิศ ไม่ได้นำจากอุตตรครูฑวีป โดยแท้ นี้เป็นโภชนาของคุณหญิงดีฤกษ์ ชาวแคว้นของพระองค์นั้นเอง" ดังนี้ แล้ว ทรงบอกสมบัตของโลหะ พระราชทรัพย์เป็นของพระองค์เอง แล้ว ทรงบอกสมบัตของโลหะ พร้อมด้วยgulูฏุฏฐแปลหมื่นคน ตามนี้ที่กล่าวแล้วในบทบท กุลบุตรเหล่านี้ฟังพระธรรมเทศนาของพระผู้มัค ภาคแล้ว เป็นพระ โลหะนั้น ฝ่ายโลหะบวชแล้วอยู่ในพระอรหันต์ ฝ่ายพระผู้มัค ภาค รับสั่งให้อาวุธนานบาทแห่งพระราชกิตเพื่อประโยชน์นี้แดง เมื่อพระผู้มัค ภาค ทรงทำกิจเสร็จแล้วอย่างชัดลำ นั้นแล หมอชีวกโกมารภัจจือ ผู้ฝ่าละลายแล้ว ฯลฯ ได้กราบ ทูลเนื้อความนั้น วิจารณ์ในคำว่า อดูกุณฺตรา นี้ พึงทราบตามนัยที่กล่าวแล้ว ในบทขัณฑะนั้นแล [๒๒๗] ข้อว่า คภ aver คุปฺลิกา ภิกฺขุโม จ มีความว่า จริงอยู่ ในระหว่างนี้ คือ ตั้งแต่พระผู้มัค ภาค จนถึงเรื่องนี้เกิดขึ้น เป็นเวลาสิริปี ภิกฺขุ ๆ ไม่มียกคุทุทุวีรว, ภิกฺขุทั้งปวงได้รับเป็นผู้ถือบังคับสุกูลเท่านั้น ด้วย เหตุนี้ หมอชีวกนั่น จึงกราบทูลอย่างนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More