เทคนิคพระอรรถกถาวินัย มหาวรรค : หน้า 71/183

ประโยค - คัดลอกมาจากเทคนิคพระอรรถกถาวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 297 เพื่อฉองการฉันเนยใส ในวันที่มีอาหารน้อย." ลำดับนั้น พระตรีสสระจึงบอกกับท่านว่า "ไม่ควร ขอรับ." ในวันรุ่งขึ้น พระเรสสระจึงให้กี่บ่าไว้ที่หนามจุ รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง พระเรสสระมาเห็นหมอนเส้นซึ่ง ถามอย่างนั้นและ แล้วบอกว่า "การเก็บไว้ในที่ซึ่งควรเป็นอาบัติเพราะสไล ไม่สมควร ขอรับ." รุ่งขึ้น พระเรสสระให้ถอนออกไปเก็บไว้ข้างนอก. พวกโจรลัก หมอนเส้นนั้นไป ท่ามึงพูดคะพระตรีสสระบอกในวันที่รุ่งขึ้นว่า "ผู้มี อายุ เมื่อท่านบอว่า "ไม่ควร" หมอนเส้นนั้น ลำดับนั้น พระตรีสสระ จึงแนะท่านว่า "หมอนเส้นนั้น พึงเป็นของท่านควรให้ก่อนได้ปลอมมันมีใช่หรือ ขอรับ ? เพราะว่า กรั้นให้แก่อุปสมบันแล้ว จะทำเป็นของเจ้า กี่อควร." [ว่าด้วยปัญญาโครสและเสวยทาง] เรื่องเมนตทุกเศรษฐี ชัดเจนแล้ว. ก็มว่า ในเรื่องเมนตทุกเศรษฐีนี้ คำว่า อนุามมภู ภิกขวา ปัญญ โครส มีความว่า "ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ภูกุณ โครสหา เหล่านี้ ด้วยการบริโภคแผนกหนึ่งบ้าง." [๒๐๒] วินิจฉัยในคำว่า ปาเญย ปริยติสัญญา นี้ พึงทราบ ดังต่อไปนี้ :- ถ้าชนบางจำพวกทราบแล้วอวยวะดีเดียว อย่างนั้นนั่นเป็น การดี, ถ้าเขาไม่อวย, พึงแสวงหา จากสำนาญฏีและคนปาวนา