อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 : หน้า 93/183

ประโยค - ตลอดสนิปลาเพื่อทำ อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 319 การกรานของบุคคลเสีย. ข้อว่า นิสสึสมภ์โร อนโมทิติ มีความว่า กิณีผู้อื่นออก อุปารสินค้าอนโมทนา. บทว่า อนเทน คือ ด้วยผ้าที่ยังไม่ได้ใช้. บทว่า อนทกุปปน คือ ด้วยผ้าที่เทียมไหม คือที่ซักแล้ว ครั้ง เดียวหรือสองครั้ง. บทว่า ปิโลติยา คือ ด้วยผ้าเก่า. บทว่า ปลูกนร คือ ด้วยผังบังสูกที่เกิดในบุตรสีสาม. ใน ครุ่งที่และมหาโปจิ กล่าว่า "ได้แก่ ด้วยจีวรที่ก็อุบังสูกทำ ด้วยผ้าที่คนเทียวยอได้มา." บทว่า อปนีน คือ ความว่า ทายกผ้เก่าที่ตดตามประตู ร้านตลาด ถวายเพื่อประโยชน์แก่กิณี, กุฎิที่ตรานแล้วแม้ว่าผ้ นั้น ยอ่มใช้ได้. บทที่เหลืออิงทร บโดยความแผลจากที่กล่าวแล้ว. แต่ในที่นี้ใน อรรถกถามากหลาย ได้กล่าวว่าเป็นต้นว่า "ธรรมทาไร่มอเกิด พร้อมกับการกรานอุุ่น คานั้นทั้งหมด พระธรรมสังคาวาจารย์ ทั้งหลาย ได้ก้นขึ้นสู่อิทธิ์มิร์รีวิวรไแล้วจน; เพราะฉะนั้น พิง ทราบตามที่มแล้วในอันมิร์รีวิวรานั้นเกิด. เพราะว่าข้อความไร ๆ แห่งการกรานอุุ่นจะเสียวหาไป เพราะไม่กล่าวนั้นไว้ในที่นี้ก็หา มิได้.