ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ตอนสนับสนำสบจิกภาคก อธรรกภาพวัติย มหาวรร ดนที่ 2 - หน้าที่ 334
ทานไว้ หมอชีวมาแล้วได้กราบขอบคุณอันนี้คือพระผู้มีพระภาคว่า
"อันแค่พระผู้มีพระภาค วันนี้ พวกชาวเมืองประสงค์จะถวายทานแต่
พระองค์, ของพระองค์ดีจริงข้าสำราญบ้าน เพื่ออนุเคราะห์เกิด "
พระมหาไมคัดลอกแปลเคว่า "วันนี้ พระผู้มีพระภาคสมควร
ปฐมินทบทจากที่ไหนหนอเอด?" ถามนั้น ท่านคิดว่า "โสณ-
เศรษฐบุตร จำเดิมแต่ท่านมา ย่อมบริโภคข้าวสุกแห่งข้าว
สารีหอมซึ่งท่านบำรุงด้วยรถน้ำแดง ไม่สารธารด้วยชนเหล่าหน่ออื่น
เราจักนำบันฑบาตจากโสณเศรษฐบุตรนั่นมาเพื่อพระผู้มีพระภาค."
ทานไปด้วยฤทธิ์แสดงถนนบนพื้นปราสาทของโสณเศรษฐบุตรนั้นนั้น
[๒๒] เขาได้รับบาตรของพระเถระแล้ว ถวายบิณฑบาตอย่าง
ประณีต, และได้เห็นอาการของพระเถระว่า "นินทต์
ฉันเกิด" ขอบคุณข้อความนั้น เขากล่าว "นินทต์
ฉันเกิด ขอบนี้อธิษฐานความนั้น. เขากล่าว "นินทต์
ฉันเกิด ขอบด้วยความสันดานแค่พระผู้มีพระภาค" ให้
พระเถระฉันแล้ว ได้อนุมัติบาตด้วยของหอมแล้วถวายบิณฑบาต พระ
เถระได้นำบาตรนั้นมาถวายพระผู้มีพระภาค, ถึงพระเจ้าพิมพิสารก็
ทรงตรัสว่า "วันนี้พวกผู้มีพระภาคล้วนชอบอะไร?" เสด็จนิมิติวินาร
พอเสร็จเข้าไป ก็ทรงได้บิณฑบาต ได้เป็นผู้มีพระประสงค์จะ
เสวย ก็หมายตั้หลาย แทรกโอชาในบิณฑบาตของพระผู้มีพระภาค
ที่ยังอยู่ในภาชนะ 2 ครั้งเท่านั้น คือ มิถุนบาตท่งนาสงาดาวอย.,
ที่นอนุปามบาตรได้ฉวย ในคราวบริบูรณ์ 1. ในบิณฑบาตอื่น ๆ ได้แทรกทีละค่า; เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงทราบ